Page 191 - anderson_Макет 1

Ölüm

– Amma mәnә söz ver. Evlәnmәmәyә söz vermirsәnsә, heç
olmasa, söz ver ki, o pulu Toma vermәyәcәksәn, ona o pul
haqqında heç nә demәyәcәksәn. O pul mәnim pulumdu, sәndәn
bunu istәmәyә haqqım var. Gizlәdәrsәn o pulu. Ata kimi sәnә
heç nә elәyә bilmәdim. Heç olmasa, bu pulla sәnә kömәk etmәk
istәyirәm. Burdan gedib özünә tәzә hәyat qura bilәrsәn. Mәn
ölürәm, söz ver mәnә, ölürәm.
Hәkim Rifinin otağında qırx beş yaşlı, çәlimsiz vә әzgin Eli -
za bet sobanın yanındakı stula әylәşәr, gözlәrini döşәmәyә zillә -
yәr di. Pәncәrәnin yanındakı kiçik masanın arxasında isә Hәkim
Rifi oturar vә karandaşı ilә oynayardı. Elizabet bu dәfә evlilik
hәyatından danışırdı. O, әrini sanki yad bir adam kimi tәqdim
etmәyә çalışırdı.
– Sonra mәn evlәndim, amma heç nә mәn istәyәn kimi
olmadı, – o, acı-acı dedi, – evliliyin nә olduğunu hiss edәn kimi
ondan qorxmağa başladım. Bәlkә dә, evlilikdәn qabaq çox şeylәri
bildiyim üçün mәnә elә gәlirdi. Onunla keçirdiyim ilk gecәdә
çox şeyi anladım. Eh, nә bilim. Mәn necә dә axmaq idim. Atam
o pulu mәnә verib, evlәnmә deyәndә ona qulaq asmadım. Mәn o
biri qızlara baxdım, onların dediyini eşitdim. Onlar kimi, mәn dә
әrә getmәk istәyirdim. Mәnim istәdiyim Tom deyildi, istәdiyim
ailә qurmaq idi. O gün atamla söhbәt edәndәn sonra pәncәrәyә
söykәnib hәyatımı tәzәdәn götür-qoy elәdim. Mәn pis qadın
kimi tanınmaq istәmirdim. Bütün qәsәbәdә hamı mәnim haqqımda
yüz cür söz deyirdi. Hәtta qorxurdum ki, Tom fikrini dәyişәr.
Hәyәcandan qadının sәsi titrәmәyә başladı. Özündәn xәbәrsiz
yavaş-yavaş bu qadına vurulmağa başlayan Hәkim Rifi isә
diqqәtlә onu dinlәyirdi. Hәkimә elә gәlirdi ki, danışdıqca Elizabet
cavanlaşır, üzündәki qırışlar çәkilib gedir. Bu düşüncәlәrini o, öz
alәmindә hәkim kimi izah etmәyә çalışırdı:
– Ürәyini açıb, dәrdini bölüşmәk tәkcә mәnәvi yox, hәm dә
cismani cәhәtdәn çox xeyirlidir.

191