Page 195 - anderson_Макет 1

Ölüm

Elizabet cümә günü saat 3-dә keçindi. Hәmin gün sәhәr hava
soyuq vә yağışlı idi, amma günortadan sonra günәş çıxmışdı.
Ölmәzdәn әvvәl o, düz altı gün iflic vәziyyәtdә, danışmaqdan vә
hәrәkәt etmәkdәn mәhrum halda yatağında uzanılı qalmışdı.
Onun tәkcә fikri vә gözlәri diri idi. Hәmin altı gündә Elizabet
ancaq oğlu haqqında düşünmüş, ona son sözlәrini demәk istәmişdi.
Bu istәklәr Elizabeti bürüyәndә onun gözlәrindә elә dәhşәtli vә
elә tәsirli bir ifadә yaranmışdı ki, o gözlәri görәnlәr illәr boyu
hәmin baxışları unuda bilmәdilәr. Hәtta heç vaxt onunla yola
getmәyәn әri Tom Villard da arvadının bu halını görәndә göz
yaşlarını saxlaya bilmәdi, göz yaşları onun yanaqlarından süzülüb
bığının, saqqalının tüklәrinә qarışdı. Әli ilә göz yaşlarını silmәyә
çalışan Tom Villardın ağlayan üzü günlәrlә şaxtalı havada qalmış
itlәrin üzü kimi büzüşmüşdü.
Corc evә axşam qayıtdı. Otağına keçib saçlarını darayandan,
paltarlarını qaydasına salandan sonra dәhlizә çıxdı vә anasının
meyiti qoyulan otağa girdi. Qapının yanındakı masanın üstündә
şam yanırdı. Hәkim Rifi çarpayının böyründәki stulda әylәşmişdi.
Corcu görәndә ayağa qalxıb otaqdan çıxmaq istәdi. Oğlanla
görüşmәk üçün әlini qabağa uzatsa da, sonra yöndәmsiz şәkildә
geri çәkdi.
Otağın havası hәddәn artıq ağır idi.
Hәkim gedәndәn sonra ölmüş qadının oğlu stulda әylәşdi vә
gözlәrini döşәmәyә zillәdi. O, yenidәn bir az әvvәlki düşün cә lә -
ri nә qayıtdı vә qәfildәn ağlına qәti bir fikir gәldi. O, öz hәyatını
dәyişmәli, Vaynzburqu tәrk etmәliydi.
– Başqa yerә gedәcәm. Hardasa özümә qәzetdә bir iş tapıb
yaşayaram, – Corc fikrindәn keçirdi. O, yenә dә bu gün axşam
görüşmәk istәdiyi o qızı xatırladı vә hәr şeyin niyә bu cür tәrs
getdiyini düşünәrәk әsәbilәşdi.
Yarıqaranlıq otaqda anasının meyiti yanında әylәşәn Corc
baş tutmamış görüşü haqqında xәyallar qurmağa başladı. İndi o,
anasının son aylar ölümә duyduğu hәsrәti yaşamağa qarşı duyurdu.
Corc gözlәrini yumdu vә xәyalına Helen Vaytın qırmızı, gözәl

195