Page 199 - anderson_Макет 1

Yetkinlik

Corc bütün günü yarmarkadakı kütlә arasında özünü tәnha
hiss etmiş vә sәhәrdәn-axşamacan veyil-veyil dolaşmışdı. O,
Vaynzburqu tәrk etmәyә hazırlaşırdı. Başqa bir şәhәrә gedib
hansısa qәzetdә özünә bir iş tapacaqdı. Corc artıq böyüyüb yetkin
bir adam olduğunu hiss edirdi. Onun kişilәrә xas indiki әhvalı
gәnc oğlanlara tamam yad idi. Özünü qoca vә bir az da yorğun
hiss edirdi. Keçmiş xatirәlәr bir-bir yadına düşürdü. Ona elә
gәlirdi ki, bu yetkinlik duyğusu onu dәyişәrәk, qorxulu bir adama
çevirib. Corc kimisә axtarırdı ki, anasının ölümündәn sonra
keçirdiyi hisslәri başa düşә bilsin.
Hәr oğlanın hәyatında elә bir zaman gәlib çatır ki, o, geriyә
dönüb bütün keçmişinә nәzәr salır. Yәqin ki, kişilik mәrhәlәsinә
dә o, bu zaman qәdәm qoyur. Bu әrәfәdә yaşadığı şәhәrin
küçәlәrini gәzmәyә başlayır. Bu hәyatda tutacağı yeri götür-qoy
edir, gәlәcәk haqqında düşünür. Ürәyini uğur hәvәsi vә tәәssüf
hissi bürüyür. Sonra qәfildәn nәsә baş verir. O, ağacın altında
dayanır vә hansısa sәsin onu çağıracağını gözlәmәyә başlayır.
Keçmiş günlәrdәn qopub gәlәn ruhlar vә kabuslar onun xәyal la -
rın da özünә yer elәyir, kәnardan eşidilәn sәslәr hәyatın mәhru -
miy yәtlәri haqqında ona nәsә pıçıldayır. Gәlәcәk hәyatı ilә bağlı
qәti bir fikrә gәlmişkәn, onu tәzәdәn şübhәlәr әhatә elәyir. Әgәr
xәyalpәrәst biridirsә, sonra önündә bir qapı açılır vә o, ilk dәfә
dünyaya baxır, sanki qarşısında yürüş edirlәrmiş kimi, harasa
axışan izdihamı görür, başa düşür ki, bu izdiham özündәn әvvәl
var olmuş, heçlikdәn meydana gәlib bu dünyada yaşamış, sonra
yenidәn heçliyә qovuşub yoxa çıxan insanların izdihamıdır. Onu
bir çaşqınlıq vә kәdәr bürüyür. Xәfif bir ah çәkәrәk özünü bir
anlıq külәklәrin kәnd küçәlәri boyunca uçurtduğu ölü bir yarpağa
bәnzәdir. Anlayır ki, әtrafındakıların iddialı sözlәrinә baxmayaraq,
şübhәlәr vә suallar içindә yaşayıb, sonda da bu cür şübhәlәr vә
suallar içindә ölmәlidir. Külәklәrin uçurtduğu sarı bir yarpaq,
yaxud da Günәşin altında solub quruyan qarğıdalı kimi bir hәyat

199