Page 194 - anderson_Макет 1

Şervud Anderson

altından çıxarır, yana doğru açırdı. Ona elә gәlirdi ki, hәmin
qarasaçlı cavanın cildinә girmiş ölüm o oğlanın әllәri ilә onun
әllәrinә toxunur.
– Bir az sәbrin olsun, sevgilim, – pıçıltı ilә deyirdi, – kaş sәn
hәmişә belә cavan, yaraşıqlı olasan, bir az da, bir az da sәbirli
ola san.
Xәstәliyinin әn ağır günlәrindә oğlu Corca gizlәtdiyi sәkkiz
yüz dollar haqqında artıq heç nә deyә bilmәyәcәyini anlayan Eli -
za bet yatağından güc-bәla ilә qalxdı, otaqda sürünә-sürünә o
qarasaçlı ölümdәn bircә saatlıq möhlәt istәdi:
– Gözlә, cavan oğlan, gözlә. Tәlәsmә, gözlә.
Onun bu yalvarışları bir qızın vüsal anında sevgilisinin
öpüşlәrindәn, güclü qollarından xilas olmaq üçün etdiyi yalvarışlara
bәnzәyirdi.
Elizabet martda öldü. Oğlu Corcun on sәkkiz yaşı tamam
olanda öldü. Onda Corc hәlә ölümün nә demәk olduğunu yaxşı
anlaya bilmirdi. Bunun nә demәk olduğunu ona yalnız zaman
başa sala bilәrdi. O artıq bir ay idi ki, evә gәlәrkәn anasının dil-
siz-ağızsız, sakitcә, rәngi-ruhu ağarmış halda çarpayısında yatdığını
görürdü. Bir axşamçağı hәkim onu görüb, hәr şeyi izah etmәyә
çalışdı.
Gәnc oğlan otağına girib qapını bağladı. O, sinәsindә, qarnında
nәsә qәribә bir boşluq hiss edirdi. Gözünü döşәmәyә zillәyәrәk,
azca oturduqdan sonra gәzmәk üçün küçәyә çıxdı. Dәmir yolu
boyu asta-asta yeridi, yaşayış evlәrinin yerlәşdiyi küçәlәrә döndü,
hündür mәktәb binasının yanından keçdi. Bütün bu dәqiqәlәr
әrzindә ancaq öz işlәri haqqında düşündü. Anasının ölmәsi dә
onu öz fikirlәrindәn ayıra bilmirdi vә o, anasının mәhz bu gün
ölmәsinә bir az әsәbilәşmişdi. Çünki hәmin gün o, bank işçisinin
qızı Helen Vaytdan cavab mәktubu almışdı.
– Bu gün biz görüşmәliydik, amma indi baş tutmayacaq, – o,
yarıәsәbi halda fikirlәşirdi.

194