Page 190 - anderson_Макет 1

Şervud Anderson

bağlı hansısa şübhә onu narahat edәndә dәrhal belә şübhәlәri
fikrindәn çıxarmağa çalışırdı. Hәmin әrәfәdә atası xәstә idi,
ölüm ayağında idi vә xәstә atasına baxa-baxa Elizabet hәyatın
puç vә fani olduğunu düşünürdü. Ona elә gәlirdi ki, evliliyi dә
bu cür mәnasız olacaq. Tay-tuşları olan vaynzburqlu gәnc qızlar
satıcılara vә gәnc fermerlәrә әrә getmişdilәr. Axşamlar Meyn
küçәsindә әrlәri ilә gәzәrkәn Elizabet onların üzündәki xoşbәxt
tәbәssümü görәrdi. Bu tәbәssüm onu evlilikdә hansısa gizli bir
sirrin olduğuna inandırardı. Söhbәt elәdiyi cavan gәlinlәr sakit
vә utancaq sәslә astadan ona deyәrdilәr:
– Öz әrinin olması tamam başqa şeydi, evlәnәndәn sonra hәr
şey dәyişir.
Tәrәddüd içindә olan Elizabet toyundan bir gün әvvәl atası
ilә söhbәt etmişdi. Sonralar bu söhbәtin onun evlilik qәrarına
tәsir edib-etmәdiyini dә çox fikirlәşmişdi. Atası son söhbәtindә
öz hәyatından danışmış vә qızına onun kimi aldanıb dağınıq bir
hәyat yaşamamasını tövsiyә etmişdi. O, Tom Villardı pislәmişdi,
bunu görәn qızı isә Tomun müdafiәsinә qalxmışdı. Atası ona hәr
şeyi lap әvvәldәn başa salmaq üçün yerindәn durmaq istәmişdi.
Qızı onu ayağa qalxmağa qoymayanda isә әlacsız-әlacsız köhnә
şikayәtlәrini dilә gәtirmişdi:
– Mәn heç vaxt tәk qalıb rahat yaşaya bilmәdim. Ömrüm
boyu ancaq işlәdim. Amma heç vaxt da borclardan canımı qurtara
bilmәdim. Günü bu gün dә banka nә qәdәr borcum var. Mәn
ölәndәn sonra özün görәcәksәn.
Danışa-danışa xәstә kişinin sәsi әsmәyә başlamışdı. Yerindәn
dura bilmәdiyini görәndә qızının başını aşağı әyib öz başına
yaxınlaşdıraraq pıçıldamışdı:
– Amma sәnin çıxış yolun var. Tom Villarda әrә getmә,
Vaynzburqda heç kimlә ailә qurma. Orda, o sandıqda sәkkiz yüz
dollar var. Götür o pulu, get buralardan.
Sonra xәstә kişi yanıqlı sәslә demişdi:

190