Page 177 - anderson_Макет 1

Sәrxoşluq

Tom üçün әsl macәra oldu. Qadın әlindә bәrk tutduğu pulqabı ilә
evә gәlib çatanda saat artıq yeddi olmuşdu. O, hәyәcandan, az
qala, nitqini dә itirmişdi. Pulun әsl sahibinin sabaha qәdәr gәlib
onu tapa bilәcәyindәn qorxan qadın elә hәmin axşam Sinsinnatidәn
Vaynzburqa yola düşmәk istәyirdi. On altı yaşlı Tom o gecә
köhnә yorğana bürünmüş şey-şüylәrini belinә şәlәlәyib nәnәsi
ilә birgә stansiyaya üz tutdu. Onlar yan-yana yeriyir, stansiyaya
bacardıqca tez çatmaq istәyirdilәr. Tom belindәki yükü daşımaqdan
yorulub yerә qoymaq istәyәndә nәnәsi lәngimәmәk üçün yükü
özü götürür vә kürәyindә aparırdı. Onlar qatara minәndә vә qatar
yavaş-yavaş Sinsinnatini tәrk edib Vaynzburqa yol alanda qoca
qadın balaca qız uşağı kimi sevincindәn yerә-göyә sığmırdı vә
elә sevinclә, elә hәyәcanla danışırdı ki, әvvәllәr heç zaman
nәnәsinin belә halını görmәyәn Tom getdiklәri yerdә onu hansısa
maraqlı hәyatın gözlәdiyini düşünür, qatar keçdikcә arxada qalan
doğma ağaclardan, doğma küçәlәrdәn, doğma insanlardan ayrıldığı
üçün üzülmürdü.
Yollardan şaraqqaşaraq şütüyüb keçәn qatarın sәsi altında
nәnәsi Toma bütün gecә boyu Vaynzburq haqqında nağıllar
danışdı, Vaynzburqun küçәlәrindә gәzmәyin, tarlalarında işlәmәyin,
meşәlәrindә quşları, dovşanları ovlamağın Tomun xoşuna gәlәcәyini
vә onun Vaynzburqu çox sevәcәyini dedi. Amma qadın tәsәvvürünә
dә gәtirmirdi ki, indinin Vaynzburqun da әlli il әvvәlin balaca
Vaynzburqundan әsәr-әlamәt dә qalmayıb, indi o balaca kәnd
böyüyüb, az qala, yekә bir qәsәbәyә çevrilib. Sәhәrә yaxın qatar
Vaynzburqda dayanıb nәfәsini dәrәndә gördüklәrindәn tәәccüblәnәn
qoca qadın qatardan düşmәk istәmәdi.
– Axı Vaynzburq belә deyildi. Sәnin üçün burda çәtin olacaq,
bala, – qadın Tomla qatardan düşüb çaşqın halda küçәnin ortasında
dayanaraq, Vaynzburqdan uzaqlaşan qatarın arxasınca baxa-baxa
dedi. Bu an Vaynzburq stansiyasının yükdaşıyanı Albert Lonqvörs
dә artıq onların yanında dayanmışdı.
Tom üçün burada yaşamaq nәnәsinin dediyi kimi çәtin
olmadı. Әslindә, belә yerlәrdә yaşamağı, hamıyla yola getmәyi

177