Page 171 - anderson_Макет 1

Deyilmәmiş yalan

tәpәciklәri görsәydiniz, Reyin nә hisslәr keçirdiyini çox yaxşı
anlayardınız.
İndi onun yadına gәnclik illәri, atası ilә birgә yaşadığı –
sonra Vaynzburqda bir çörәkçi ilә eyni evi bölüşdüyü vaxtlar
düşürdü. Hәmin günlәr qoz-fındıq yığmaq, dovşan ovlamaq üçün
hәr gün necә hәvәslә meşәyә gәldiyini, bәzәnsә hәr şeydәn
yorulub sadәcә siqaretini çәkә-çәkә yaşıl ağacların düzüldüyü
yamyaşıl meşәdә gәzdiyini xatırlayırdı. Elә o vaxtlarda, o
gәzintilәrin birindә başına gәlәn hadisә nәticәsindә dә evlәnmişdi.
Atasının mağazasında gördüyü bir qızla tanış olmuş vә qızı
başdan çıxarıb görüşә razı salmışdı. İndi Reyin gözlәri önündә
hәmin axşam yenidәn canlanırdı vә bütün hәyatının hәmin günә
görә necә dәyişdiyini acı-acı düşünür, içindә hәr şeyә qarşı bir
qәzәb oyanırdı. Rey yanında dayanan Heli unutmuş, öz-özünә
danış ma ğa başlamışdı.
– Mәn necә aldandım, İlahi, hәyat mәni necә aldatdı, necә
axmaqlıq elәdim, – asta sәslә dilinin ucunda deyirdi.
Hәmin an sanki onun fikirlәrini oxuyurmuş kimi, Hel Vinterz
sәhәrdәn bәri Reyә demәk istәdiyi sözlәri, nәhayәt ki, dilinә
gәtirdi:
– Hә, Rey, bir de görüm neyniyim. Nә deyirsәn, sәncә, o
qızla evlәnmәyimә dәyәr? – gülümsәyә-gülümsәyә sözә başladı.
Üzündә tәbәssüm olsa da, Hel çox ciddi soruşurdu.
– Sәncә, dәyәr evlәnmәyә, ömrü boyu bu boyda yükü
daşımağa?
Hel sualına cavab gözlәmәdәn ayağa qalxıb yerә qalaqlanmış
qarğıdalıların arasından keçәrәk var-gәl etmәyә başladı. O,
getdikcә hәyәcanlanırdı. Aşağı әyilib yerdәn bir qarğıdalı götürdü
vә gücü gәldikcә hasar tәrәfә tulladı.
– O qızın başını bәlaya salmışam, eşidirsәn? – dedi. – Nel
Qanseri deyirәm, heç kimә demәyәsәn, bircә sәnә açıram bu sir-
ri.
Rey ayağa qalxıb Helә sarı gәldi. Hel әlini boyca özündәn
böyük olan Reyin çiyninә qoydu. Kәnardan onları bu cür görәn
olsaydı, әtrafına qırmızı vә sarı tәpәciklәrin sәpәlәndiyi bomboş

171