Page 166 - anderson_Макет 1

Şervud Anderson

tәrәfdә, buxarının yanında isinmәyә tәlәsirdilәr. Mağazaların
pәncәrәlәri buz bağlamışdı. Hәkim Vellinqin otağına aparan
pillәkәnin önündәki girişdә vurulmuş tәnәkә lövhәni külәk divara
çırpıb taqqıldadırdı. Hernin әrzaq mağazasının önündәki alma
sәbәtlәrini vә süpürgә topalarını sәkinin kәnarına qoymuşdular.
Elmer Kauli qәfildәn dayandı vә Corc Villardın qarşısına
keçdi. Әl-qolunu tәrpәtdi, danışmağa çalışdı. Üz әzәlәlәri sanki
qıc olmuş kimi әsdi. Corc elә bildi ki, o, qışqırmağa hazırlaşır.
Elmer:
– Çıx get, qayıt otağına. Tәk burax mәni. Sözüm-zadım
yoxdur. Heç nә deyәsi deyilәm. Sәni görmәk dә istәmirәm. Çıx
get, – deyә çığırdı.
Әsәbindәn dәli olmuş gәnc tacir düz üç saat Vaynzburq
küçәlәrini gәzdi. İşıqları yanan evlәrin qapısı ağzından keçdi. O,
Corca daha maymaq olmayacağını, başqalarını özünә güldür mә -
yә cәyini demәk istәyirdi. Amma fikrini ifadә edә bilmәmәsi onu
elә qәzәblәndirirdi ki, ağlını itirәcәyini düşünürdü. O, acı bir
tәәssüflә bir daha mәğlub olduğunu hiss edir vә ürәkdәn ağlamaq
istәyirdi. Günorta saatlarla gәzib düşündüyü, öz-özünә danışdığı
sözlәr hamısı boşa getmiş vә gәnc jurnalistin qarşısında dili
tutulduğu üçün ona heç nә deyә bilmәmişdi. İndi bunları fikirlәşә-
fikirlәşә Elmer daha gәlәcәyә heç bir ümidinin qalmadığını başa
düşürdü.
Sonra qәfildәn ağlına nәsә tәzә bir fikir gәldi. Әtrafını saran
qatı zülmәtin içindәn gözlәrinә bir işıq göründü. Düz bir ildir
satışın olacağını ümidlә gözlәdiklәri “Kauli vә oğlu” mağazasına
yollandı. Mağazada işıqlar sönmüş, hәr yan qaranlığa qәrq
olmuşdu. Gizlicә içәri girdi. Ehtiyatla yeriyәrәk arxa tәrәfdә
buxarının yanındakı alma çәllәyinin yanına gәldi. Çәllәyin içinә
kәpәk yığılmışdı. Kәpәyin altında isә mağazanın pulu qoyulmuş
tәnәkә qutu var idi. Ebenizer Kauli hәr axşam mağazanı bağlayanda
qutunu gәtirib çәllәyin içinә qoyur vә yuxarı qalxıb yatmağa
gedirdi.
– Heç kimin ağlına gәlmәz ki, pul burda olar, – deyә oğru lar -
dan ehtiyatlanan Ebenizer mızıldanardı.

166