Page 163 - anderson_Макет 1

“Maymaq”

kişini bir vaxtlar Ebenizer Kauli işә götürmüşdü. Ferma satıldıqdan
sonra da qoca burada yaşamağa davam etmişdi. O, fermadakı
evin arxasında, boyasız bir daxmada qalır vә gün әrzindә xırda-
para işlәr görürdü.
Qoca kişi xoşbәxt yaşayırdı. Öz uşaq ağlı ilә inanırdı ki,
fermadakı heyvanlar şüurlu mәxluqlardır vә tәk olduğu vaxt
inәklәrlә, donuzlarla, hәtta tövlәnin әtrafında dolaşan cücәlәrlә
uzun-uzun söhbәtlәr edirdi. “Yuyulub ütülәnmәk” mәsәlini dә
köhnә sahibkarının dilinә o salmışdı. Hәyәcan keçirәndә, yaxud
nәdәnsә tәәccüblәnәndә sifәtindә anlaşılmaz bir tәbәssüm yaranır
vә öz-özünә mızıldanırdı:
– Mәn yuyulmalıyam, ütülәnmәliyәm. Yaxşı, yaxşı yuyulacam,
ütülәnәcәm, kraxmallanacam.
Ağıldankәm qoca qarğıdalını arıtladığı yerdәn ayrılıb onu
çağıran Elmer Kaulinin yanına gәlәndә bu cavan oğlanın qәfildәn
peyda olmasına heç dә tәәccüblәnmәdi. Ayaqları üşüyürdü deyә
ocağın әtrafında kötüyün üstündә oturdu. Elmerin dediklәrinә
laqeyd halda, istidәn lәzzәt ala-ala onu dinlәmәyә başladı.
Elmer rahat-rahat vә hәvәslә danışır, әl-qol hәrәkәtlәri edә-
edә o tәrәfә, bu tәrәfә gedib-gәlirdi.
– Sәn mәni narahat edәnin nә olduğunu anlamırsan. Ona
görә dә vecinә almırsan, – deyirdi. – Mәn başqa adamam. Bax,
özün fikir ver, mәn hәmişә necә olmuşam? Atam qәribә, әcaib
adamdır. Anam da qәribә adam idi. Anamın o vaxtlar geyindiyi
paltarlar da başqalarının paltarlarına oxşamırdı. Sonra, atamın
qәsәbәdә geyindiyi o pencәyә bax. Pencәyi geyinmәyi bir yana,
hәm dә elә bilir, nәsә yaxşı bir şey geyinib әyninә. Niyә özünә
tәzәsini almır? Bu ki çox baha deyil. Gözlә, mәn sәnә niyәsini
deyim. Atamın özü bilmir. Anam sağ olanda o da bilmirdi. Meybl
onlar kimi deyil. O bilir, amma heç nә demir. Mәnsә deyәcәm.
Başqalarının gözünü zillәyib baxmağına ta dözümüm qalmayıb.
Hә, qulaq as, Muk, atam heç onu da bilmir ki, bizim o mağaza
dediyimiz yer zir-zibil yığınından başqa bir şey deyil. Bilmir ki,
aldığı malları heç vaxt sata bilmәyәcәk. Heç nә bilmir, heç nә.
Hәrdәn özü dә narahat olur ki, satış yoxdur. Amma bir dә gördün

163