Page 145 - anderson_Макет 1

Tәnhalıq

gecә yağış yağırdı. Meyn küçәsindәki lampaların işığı yağışlardan
yaranan gölmәçәlәrin üstünә düşürdü. Meşәdә qapqara görünәn
ağacların budaqlarından yağış damcıları süzülürdü. Nәm yarpaqlar
isә torpağa, torpağın altından çıxan ağac köklәrinә qonmuşdu.
Kәrdilәrdәki kartof kolları necә gәldi yerә sәrәlәnmişdi. Hәr gün
axşam yemәyindәn sonra bir yerә yığışıb söhbәt edәn kişilәr o
axşam yağışa görә çölә çıxmaq fikrindәn daşınmışdılar. Yağışın
altında gәzişәn Corc Villard isә özünü xoşbәxt hiss edir, yağışın
yağdığına sevinirdi. O da eynәn küçәlәrdә tәk-tәnha gәzәn Enok
Robinsona bәnzәyirdi, amma Enokdan fәrqli olaraq, Corcun
boyu hündür idi vә Enokdan fәrqli olaraq, Corc ağlamağın kişiyә
yaraşmadığını düşündüyü üçün bu tәnha gәzintilәr zamanı
ağlamırdı. Düzdür, son bir ayda anası xәstә olduğu üçün o da
kәdәrliydi, amma bu kәdәr onun hәyat eşqini azalda bilmәmişdi.
Enok Robinsonla Corc Villard Momi küçәsindәki Voyta aid
araba mağazasının damından küçәyә uzanan taxta çardağın altında
qarşılaşdılar. Sonra yağışlı küçәlәrdәn keçib Enokun Hefner
binasında üçüncü mәrtәbәdә yerlәşәn evinә getdilәr. O evә
getmәyi Corc çoxdan istәyirdi. Ondәqiqәlik ayaqüstü söhbәtdәn
sonra Enok onu evinә dәvәt etdi. Corc Enokun normal adam
olmadığı haqqında çox söz eşitdiyi üçün әvvәlcә qorxdu, sonra
isә cәsarәtini toplayaraq Enokun evini görmәk marağı ilә ora
getmәyә razılaşdı. Artıq küçәdә olarkәn yağışın altında gәzdiklәri
vaxt Enok köhnә evindә yaşadığı macәraları yavaş-yavaş ona
danışmağa başladı.
– Әgәr çalışsan, mәni başa düşәcәksәn, – dedi, – hәr dәfә
sәni görәndә diqqәtlә sәnә baxırdım. Mәnә elә gәlir ki, sәn mәni
başa düşә bilәrsәn. Bu, elә dә çәtin deyil. Sadәcә mәnim dedik lә -
ri mә inanmağa çalış, diqqәtlә dinlә vә hәm dә inan.
Enok Corc Villarda onu Nyu Yorkdan Vaynzburqa köçüb
tәnha vә mәzlum bir hәyat yaşamağa vadar edәn o qadın haqqında
danışmağa başlayanda saat on biri ötmüşdü. O, başını әllәri
arasına alaraq pәncәrәnin yanındakı çarpayıda oturmuş, Corc isә
stulda әylәşmişdi. Masanın üzәrindә neft lampası yanırdı. İçindә
heç bir mebel olmayan otaq tәrtәmiz idi. Enoku dinlәdikcә Corc

145