Page 140 - anderson_Макет 1

Şervud Anderson

qatılmış vә onlarla dostlaşmışdı. Onlar bәzәn Enokun qaldığı
otağa gәlәrdilәr. Enok Nyu Yorkda yaşayarkәn bir dәfә keflәnmiş
vә polis mәntәqәsinә aparılmışdı. Orda polislәrdәn biri onu
әmәlli-başlı qorxutmuşdu. Bir dәfә dә Enok evinin qarşısından
keçәn bir qadınla tanış olmuşdu. Onlar bir xeyli gәzib binadan
uzaqlaşdıqdan sonra gәnc Enoku qәribә bir tәşviş bürümüş vә o,
arxasına baxmadan qaçıb getmişdi. Hәmin vaxt kefli olan qadın
binanın divarına söykәnib bu hadisәyә o qәdәr gülmüşdü ki,
yoldan ötәn bir nәfәr dә ona qoşulmuş vә qadın daha sonra öz
gәzintisinә onunla davam etmişdi. Onlar güldüklәri vaxt isә
Enok titrәyә-titrәyә vә dilxor olmuş halda özünü birtәhәr otağına
çatdıra bilmişdi.
Gәnc Enokun Vaşinqton meydanı ilә üzbәüz olan Nyu
Yorkdakı evi dәhliz kimi dar vә uzun idi. O evin quruluşunu
tәsәvvürünüzdә canlandırmağınız bu hekayәni anlamağınız üçün
çox önәmlidir. Çünki Enokun әhvalatı yaşadığı bu evlә çox
bağlıdır.
Dediyimiz kimi, axşamlar Enokun dostları tez-tez onun evinә
gәlәrdilәr. Onları bir araya toplayan isә söhbәtlәrinin әsas mövzusu
olan rәssamlıq sәnәti idi. Yәqin ki, hamı rәssamların necә
danışdığına nә vaxtsa şahid olub.
Onlar öz söhbәtlәrindә dünyanın bütün tarixindәn nümunәlәr
gәtirir vә böyük bir ehtirasla, böyük bir coşquyla sәnәt haqqında
danı şır dılar. Sәnәtin hәr şeydәn vacib olduğunu deyir, öz peşә lә -
ri nә qarşı duyduqları sevgini ifadә etmәkdәn usanmırdılar.
Vә söhbәt edәn, fikirli-fikirli siqaret çәkәn bu adamların
arasında, şübhәsiz ki, vaynzburqlu Enok Robinson da olurdu.
Amma Enok bu söhbәtlәrә qoşulmur, bir küncә çәkilәrәk susmağı
üstün tuturdu. Hәmin vaxt onun uşaq gözlәrinә bәnzәyәn mavi
gözlәrinin әtrafa necә qәribә bir mәsumluqla baxdığını kaş siz dә
görәydiniz! Evinin divarlarında hәlә bitirmәdiyi, yarımçıq qalan
rәsm әsәrlәri asılmışdı. Dostları tez-tez hәmin әsәrlәri müzakirә
edirdilәr. Onlar öz stullarına yayxanaraq oturar, başlarını irәli-
geri yellәyәrәk eskizlәr, tәsvirlәr haqqında bir-bir fikirlәrini
deyәrdilәr.
Enok da onlar kimi danışmaq istәyirdi. Amma bunu necә
edәcәyini bilmirdi. O, elә hәyәcanlanırdı ki, danışığını itirir,

140