Page 135 - anderson_Макет 1

Müәllimә

anası Elizabet Svift o vaxta qәdәr demәdiyi sözlәri dә qızına
demişdi:
– Yaxşı ki, sәn kişi doğulmamısan, ömrüm boyu gecәlәr
atanı gözlәyә-gözlәyә qalmışam. Gecәyarıya qәdәr nә elәdiyindәn
xәbәrim dә olmayıb. İndi dә sәn. Xahiş edirәm, sәn onun kimi
olma.
O gecә gәzintisindә Keyt Svift şagirdi Corc Villard haqqında
düşünürdü. Corc hәlә mәktәbli ikәn yazdığı bir hekayәsini ona
oxumuş vә hәmin vaxt Keyt şagirdindәki istedadın közәrtilәrini
görmüşdü. Keyt bu közәrtilәrin alova çevrilmәsini çox istәyirdi.
Bir dәfә yay günlәrinin birindә “Vaynzburq İql” qәzetinin
redaksiyasına gәlmiş vә Corcun heç bir işi olmadığını görüb
onunla söhbәtә başlamışdı. Söhbәt edә-edә onlar Meyn küçәsindәn
keçәrәk Yarmarka meydanına getmişdilәr. Üstünü mamır örtmüş
skamyaların birindә oturduqdan sonra Keyt Svift Corca öz
mәslәhәtlәrini vermişdi.
– Bilirsәn, sәnin әsas işin nәdir? Sәn indi hәr şeydәn çox
yaşamağa, hәyatı tanımağa can atmalısan, – bunları deyәrkәn
Keytin sәsi hәyәcandan әsmişdi. Sonra isә Corcun gözlәrinә
baxmaq üçün әlini onun çiyinlәrinә qoymuş vә Corc da üzünü
ona tәrәf çevirmişdi. Onlar elә yaxın dayanmışdılar ki, yoldan
keçәn olsaydı, bu iki adamın qucaqlaşdığını düşünәrdi. Corcun
gözlәrinә baxa-baxa qadın öz mәslәhәtlәrini vermәyә davam
elәmişdi:
– Әgәr әsl yazıçı olmaq istәyirsәnsә, mәnasız cümlәlәrlә ba -
şı nı qatmamalısan. Yaxşı olardı ki, hәlәlik heç nә yazmayasan.
Tam hazır olana kimi heç nә yazmayasan. İndi sәnin görmәli
olduğun әn vacib iş yaşamaqdı. Mәn sәni qorxutmaq istәmirәm,
ancaq istәyirәm bilәsәn ki, bu iş necә çәtin işdir. Sәn indi
insanların nә dediyini yox, nә düşündüyünü hiss etmәyә
çalışmalısan.
Bir gün әvvәl – Keşiş Körtis Hartmenin kilsәnin zәng
qüllәsindә әylәşәrәk o qadının ağ bәdәninә baxmağı sәbirsizliklә
gözlәdiyi gecә Corc Villard müәllimәsindәn kitab almaq üçün
onun evinә getmişdi. Oğlanı çaşdıran, onu düşüncәlәrә qәrq edәn
şey o idi ki, artıq kitabı alıb evdәn çıxmaq istәyәrkәn Keyt Svift

135