Page 133 - anderson_Макет 1

Müәllimә

küçәyә çıxmağa vadar elәmişdi. Pul mәsәlәsi ilә bağlı Vaynzburq
dairә mәrkәzinә getmiş anası Elizabet Svift hәmin gün evә
qayıtmayacaqdı. O axşam Vaynzburqun qarlı küçәlәrini gәzmәk
fikri beyninә vuranda Keyt Svift oxuduğu kitabı yarımçıq qoyaraq
qapının yanındakı asılqandan plaşını götürüb evdәn çıxmışdı.
Otuzyaşlı Keyt Svift çox da gözәl deyildi. Üzündә hansısa
xәstәliyin әlamәtlәri olan sızanaqlar var idi. Amma o gecә
Vaynzburqun ağappaq küçәlәrindә o, çox gözәl görünürdü. Şux
qamәtli bu qadının üz cizgilәri yay axşamlarının solğun işığında
kilsә hәyәtindә görünәn balaca ilahә heykәlciyini xatırladırdı.
Hәmin gün günorta Keyt Svift öz sәhhәti ilә bağlı Hәkim
Vellinqin yanına getmişdi. Hәkim onu әmәlli-başlı danlamış vә
öz sağlamlığına qarşı bu cür etinasız davranarsa, gәlәcәkdә
eşitmә qabiliyyәtini itirәcәyini demişdi.
Amma soyuq havada küçәlәri gәzәrkәn hәkimin sözlәri onun
yadına da düşmürdü, yadına düşsәydi dә, qayıtmayacaqdı. Әvvәl-
әvvәl üşüsә dә, bir az gәzdikdәn sonra daha soyuğu hiss elәmәdi.
Öz küçәlәrindә gәzişdikdәn sonra önündә tәrәzi qoyulmuş әrzaq
anbarının qarşısından keçәrәk Trunyon Payk küçәsinә buruldu.
Trunyon Paykda Ned Vinterz anbarının yanından ötdü, alçaq
damlı evlәrә baxa-baxa şәrqә – Qospel Hill tәrәfә döndü. Daha
sonra Votervörks Pond vә Ayk Simidin cücә fermasına aparan
Saker küçәsini fikirli-fikirli dolaşdı. Gәzdikcә onu evdәn çıxaran
dәlisov duyğular gah sönür, gah da yenidәn oyanırdı.
Keyt Sviftin xarakterindә insanı özündәn uzaqlaşdıran vә
heç dә xoş olmayan nәsә var idi. Bunu hamı hiss edirdi. Sinifdә
o, çox sakit, soyuqqanlı vә ciddi olardı, amma bununla belә,
şagirdlәri ilә sәmimi olmağı da bacarardı. Bәzәn dәrs zamanı
yadına nәsә düşәr vә sevincini gizlәdә bilmәzdi. Uşaqlar da bunu
hiss edәr, birdәn-birә sәbәbsiz yerә müәllimәnin sevindiyini
görәndә tәәccüblәnәrdilәr. Belә mәqamlarda şagirdlәr dәrsә ara
verәrәk ona baxardılar, müәllimә isә sinif otağında yuxarı-aşağı
var-gәl edәr vә çox sürәtlә danışardı.
Danışdığı mövzuların bәzәn dәrslә heç bir әlaqәsi olmazdı.
Bir dәfә o, Çarlz Lәmbin övladları vә yazıçının öz hәyatı haqqında

133