Page 137 - anderson_Макет 1

Müәllimә

açmaq istәyirdi. Bu istәk o qәdәr güclәndi ki, artıq sanki fiziki
tәlәbata çevrildi. Yarıqaranlıq otaqda Keytin gözlәri bir anlıq
qәribә bir parıltıyla işıqlandı. Sonra o, qәfildәn ayağa qalxdı vә
ona xas olmayan qәribә, tәrәddüdlü bir tәrzdә gülümsәdi.
– Yox, mәn getmәliyәm, – dedi, – bir az da qalsam, sәni
öpmәkdәn özümü saxlaya bilmәyәcәm.
Otağa dәrin bir tәәccüb çökdü. Keyt üzünü çevirәrәk qapıya
tәrәf getdi. Düzdür, o, Corcun müәllimәsi idi, amma o da qadın
idi. Corcun üzünә yenidәn baxanda bir kişi tәrәfindәn sevilmәk
istәyi әzablı vә ehtiraslı bir arzu kimi onun iliyinә işlәdi. Lampa
işığında çaşqın vәziyyәtdә dayanmış Corc isә artıq gәnc bir
oğlan deyil, öz vәzifәsini yerinә yetirmәyә hazır olan yetkin bir
kişi kimi görünürdü.
Corc Villard onu qolları arasına alanda Keyt mane olmadı.
Qadın artıq öz gücünü itirdiyini hiss edirdi.
Keyt qapının yanında dayanmışdı. Corc ona yaxınlaşıb әlini
Keytin çiyninә qoyanda qadın üzünü ona tәrәf çevirdi vә onun
gücdәn düşmüş bәdәni oğlanın ağuşuna yıxıldı. Bu, Corcun
çaşqınlığını, tәәccübünü bir az da artırdı. O, bir anlıq qadının
bәdәnini öz bәdәninә sıxdı. Sonra Keyt qәfildәn balaca yumruqları
ilә Corcun sinәsini döyәclәmәyә başladı. Qadın onu tәk buraxıb
gedәndәn sonra Corc әsәbi halda otaqda var-gәl edir vә qәzәbini
soyutmaq üçün ağzına gәlәn söyüşü söyürdü.
Corcun tәәccübünü vә çaşqınlığını artıran başqa bir şey dә
Keyt gedәndәn sonra keşiş Körtis Hartmenin onun yanına gәlmәsi
idi. Körtis Hartmenin dediklәrini diqqәtlә dinlәyәndәn sonra
Corca elә gәlmişdi ki, o gecә bütün qәsәbә, bütün Vaynzburq
dәli olub. Keşiş qanayan yumruğunu havada yellәyәrәk bir az
әvvәl Corcun qolları arasına sığınan qadının Tanrının bir işarәsi
olduğunu deyirdi.
Corc pәncәrәnin yanındakı lampanı üfürәrәk söndürdü. Otağın
qapısını bağladı vә evinә tәrәf yol aldı. Qәzet binasından çıxarkәn
qapının ağzında o tәrәfә, bu tәrәfә gedәrәk saxladığı heyvanları
artırmağın yolları haqqında fikirlәşәn Hop Hiqqinzi gördü. Evinә
çatıb otağına girәndә soba artıq sönmüşdü. Soyuq otaqda yavaş-
yavaş paltarlarını çıxardı. Yatağına girdi vә sanki küçәnin soyuq,
ağappaq qarını öz üstünә örtürmüş kimi yorğanı başına çәkdi.

137