Page 131 - anderson_Макет 1
P. 131

Müәllimә

          amma onun niyә belә danışdığını, nә üçün belә hәyәcanlandığını
          anlaya bilmirdi. Corca bir anlıq elә gәlmişdi ki, müәllimәsi ona
          vuru lub. Bu fikir isә xoşuna gәlmәklә bәrabәr, hәm dә onu nara -
          hat edirdi.
             Corc ocağa çör-çöp atarkәn kiminsә onu eşidә bilәcәyindәn
          ehtiyatlandığı üçün әtrafına baxdı vә Keyt Sviftlә üzbәüz dayan -
          dı ğını tәsәvvürünә gәtirәrәk danışmağa başladı:
              – Sәn mәnә nәsә demәk istәyirsәn. Bәlkә dә, sәni yanlış
          anlamışam, amma mәnim haqqımda nә düşündüyünü öyrәnәcәm,
          mütlәq öyrәnәcәm.
             Gәnc Corc ayağa qalxdı vә qaladığı ocağı arxasında buraxaraq
          gәldiyi yolla yavaş-yavaş qәsәbәyә tәrәf üz tutdu.  Yeridikcә
          konkilәrin şaqqıltısı eşidilirdi. “Nyu Villard Hauz”da yerlәşәn
          evinә qayıtdıqdan sonra otağındakı sobanı qaladı vә çarpayısına
          uzanaraq yenә dә düşüncәlәrә daldı. Bu dәfә onun düşüncәlәrinә
          şәhvani duyğular hakim kәsilmişdi. Pәrdәni çәkәrәk gözlәrini
          bağladı vә üzünü divara tәrәf çevirdi. Öz sözlәri ilә onun hisslәrini
          oyatmağı bacarmış müәllimәsi Keyt Svifti, sonra isә bir vaxtlar
          uzun bir eşq macәrası yaşadığı şәhәrdәki bank rәhbәrinin qızı
          Helen Vaytı xatırlayaraq yastığı sinәsinә sıxdı.
             Hәmin gün axşam saat doqquza qәdәr Vaynzburqun bütün
          küçәlәri artıq tamam qarla örtülmüş, hava daha da soyumuşdu.
          Әtrafda gәzmәk getdikcә çәtinlәşirdi. Bütün dükanların işıqları
          söndürülmüş, hamı öz evinә çәkilmişdi. Klivlenddәn gәlәn axşam
          qatarı gecikirdi, amma  Vaynzburqda o qatarı gözlәyәn bircә
          adam da yox idi. Min sәkkiz yüz nәfәr әhalisi olan Vaynzburqda
          saat ona qәdәr hamı yatağına uzanaraq yuxunu gözlәyirdi. Amma
          o kiçik qәsәbәdә dörd nәfәr var idi ki, hәmin gecә hәr kәs
          yuxuda olduğu zaman yalnız onlar oyaq idi.
             Bunlardan biri gecә gözәtçisi Hop Hiqqinz idi. Hәmişә ağır
          çәliklә gәzәn Hop Hiqqinz axsaya-axsaya yeriyirdi. Qaranlıq
          gecәlәrdә özü ilә bir fәnәr dә daşıyırdı. Saat doqquzu keçәndәn
          sonra hәr şeyin qaydasında olduğunu öyrәnmәk üçün әtrafda
          dolaşmağa başladı. Meyn küçәsi boyunca sәndәlәyә-sәndәlәyә
          yeriyәrәk bütün qapıları bir-bir yoxladı. Yaxın binaların arasındakı
          dar küçәlәrdәn keçәrәk arxa qapılara da göz gәzdirib hәr şeyin

                                                                  131
   126   127   128   129   130   131   132   133   134   135   136