Page 111 - anderson_Макет 1

Mütәfәkkir

deyirdi. – Görәn, bu qәdәr çәrәnçilik etmәkdәn, boş-boş danış -
maq dan yorulmur?
Vaynzburqda gilәmeyvә yığımının vaxtı idi vә indi stansiyanın
perronundakı adamlar içindә tәzә dәrilmiş qırmızı gilәmeyvәlәr
olan yeşiklәri ehtiyat yolda dayanan iki yük vaqonuna doldururdular.
Qәrb tәrәfdәn qasırğa gözlәnilsә dә, sәmada iyun günәşi parıldayırdı.
Küçә lampalarının heç biri yandırılmamışdı. Yük maşınlarının
arxalarına çıxıb, verilәn yeşiklәri bir-bir yuxarı qaldıran adamlar
zәif işıqda çәtinliklә gözә dәyirdilәr. Stansiyanın çәmәnliyi
әtrafına çәkilәn dәmir barmaqlıqların yanında beş-on kişi qәlyan
çәkә-çәkә kәnd lәtifәlәrindәn danışır, deyib-gülürdülәr. Haradansa
uzaqlardan qatarın fit sәsi eşidilirdi vә bu sәsi eşidәn işçilәr
sanki daha hәvәslә işlәyirdilәr.
Ses otun üstündәn qalxdı, çәpәrin yanındakı kişilәrin qarşısından
keçib Meyn küçәsinә üz tutdu. O, yeni bir qәrar qәbul etmişdi.
– Gedәcәm, çıxıb gedәcәm buralardan, – öz-özünә deyirdi. –
Axı burda nә itim azıb? Hansısa şәhәrә gedib özümә iş tapacam.
Sabah mütlәq ana ilә bu haqda danışmalıyam.
Ses Riçmond asta yerişlә Meyn küçәsinә çatdı. Vekerin siqar
mağazasının vә Taun Holun yanından keçib Bakay küçәsinә
gәldi. O, yaşadığı bu doğma torpaqların bir parçası ola bilmәdiyinә
görә acı bir qüssә içindә idi. Amma günahın özündә olmadığını
düşündüyü üçün bu qüssә hәlә onun ürәyinin dәrinliklәrinә
işlәmәmişdi. Ses Hәkim Vellinqin evi önündәki böyük ağacın
kölgәsindә dayandı vә ağıldankәm Törk Smolletin arabanı itәlәyә-
itәlәyә yoldan keçmәsinә tamaşa etmәyә başladı. Uşaq ağıl lı bu
qoca kişi arabanın üstünә çoxlu uzun lövhәlәr yığmışdı. O, yolu
sürәtlә keçәrkәn sanki oyun oynayırmış kimi, lövhәlәrin tarazlığını
saxlamağa çalışır vә bunu ustalıqla bacarırdı. “Hә, burda bir az
yavaşımaq lazımdır, Törk! Dayan, tәlәsmә, ehmalca, ehmalca,
tәlәsmә, ay qoca!” Qoca kişi öz-özünә qışqırır vә elә gülürdü ki,
araba üstündәki lövhәlәr, az qala, aşacaqmış kimi yırğalanırdı.
Vaynzburqda hamının odunçu kimi tanıdığı vә öz qәribәliklәri
ilә qәsәbә hәyatına әlavә bir rәng qatan bu xatakar qocanı Ses
yaxşı tanıyırdı. Ses bilirdi ki, Törk Smollet Meyn küçәsinә girәn

111