Page 259 - "Zəfər və ilğım"
P. 259
ş oğlan idi. Düzdür, bәzәn artistlәrdәn kimsә qәmiş olub
zәhlәsini tökәndә, dәrhal onu sancmağa çalışır, atasına
oxşamağa başlayırdı. Bir dәfә Nikita öz pyeslәrindәn birini
oxumaq üçün Samoylova vermişdi. Pyes Samoylovun xoşuna
gәldi vә o, mәşqlәrdәn birindә öz tәәssüratlarını Lübimovla
bölüşdü.

259

Y.Lübimov “Vladimir Vısotski” tamaşasının məşqlərində
– Razıyam, orada bir-iki ağıllı fikrә rast gәlmәk olar, –

Lübimov cavab verib, tualetә yollandı. Lübimovdan bu cür
vecsiz cavab gözlәmәyәn Samoylov karıxmış halda onun
arxasınca düşdü vә söhbәti pissuarların önündә davam
etdirdilәr.

– Oğlunuzun әsәrini diqqәtlә oxumusuz? – Samoylov
tәnәylә soruşdu.

Lübimov onu başdan-ayağa süzüb, sualını cavabsız bu-
raxdı. Tualetdәn çıxıb, hәrәsi bir tәrәfә getdi. Birdәn Lübimov
ayaq saxlayıb, Samoylovu yanına çağırdı.
   254   255   256   257   258   259   260   261   262   263   264