Page 258 - "Zəfər və ilğım"
P. 258
– Volodya, tarix üçün elә dә әhәmiyyәtli rәqәm deyil. Az
qala üç yüz il elәyir dә…
– Necә yәni “az qala”? – Vısotski get-gedә coşurdu, –
yarım әsrlik vaxta “az qala” deyirsiniz? Bu, sovet hakimiy-
yәtinin әlli ilini tariximizdәn silmәk kimi bir şeydir. Müharibә,
kosmosun fәthi, Taqanka Teatrının yaranması – bunların
hamısı bu әlli ildә baş verib. Bağışlayın, Yuri Petroviç, fasi-
lә vermәk olar? Yoxsa, monqol-tatar zülmü, nә bilim, Dani-
marka krallığı… lap boğaza yığıldıq.
Pәrt olmuş Lübimov başını sol çiyninә doğru әyib mızıl-
dandı:
– Niyә belә elәyirsiz? Yaxşı, gәlin, fasilә verәk.
Vısotski sәhnәdәn endi. Bu zaman Lübimovun zalda әy-
lәşәnlәrә tәrәf çevrilib dediyi sözlәr Samoylovun yaddaşı-
na hәmişәlik hәkk olundu:
– Ulduzlar kölgәlәri sevmir, onlar kölgәsiz-lәkәsiz par-
lamağa öyrәşiblәr. Gәlin on beş dәqiqәlik fasilә verәk.
Hәmin mәşqlәrdә aktyor, Şukin mәktәbinin pedaqoqu
Aleksandr Sabinin dә iştirak edirdi. O, Samoylovun yanından
258 ötәrkәn, onun qolundan tutub kәnara çәkdi:
– Vitya, bu mәşqlәrdә olmaq, Lübimovun işinә baxmaq
necә maraqlıdır, bir bilsәydin… Bu illәr әrzindә necә püx-
tәlәşib, iradları, qeydlәri yerli-yerindә, işığı, musiqini necә
hәssaslıqla seçir – bütün bunlar intuisiya, tarixi bilgilәr
tәlәb edir…
– Aleksandr Aleksandroviç, siz “üç yüz illik monqol-
tatar zülmü”nü nәzәrdә tutursuz?
– Elә onu da. Maraqlı improvizasiyadır: onların ikisi dә
dahidir, burada baş verәnlәr isә – tarixdir.
Yeri gәlmişkәn, bu hadisәlәrdә dolayısıyla daha bir nә-
fәr – Yuri Petroviçin oğlu Nikita Yuryeviç dә iştirak edirdi.
Onda o, Әdәbiyyat İnstitutunda oxuyurdu. Samoylov onunla
V.Rozov vә İ.Vişnevskayanın seminarlarında görüşürdü.
Nikita xoşxasiyyәt, nәzakәtli, sәmimi vә yaxşı tәhsil gör-
qala üç yüz il elәyir dә…
– Necә yәni “az qala”? – Vısotski get-gedә coşurdu, –
yarım әsrlik vaxta “az qala” deyirsiniz? Bu, sovet hakimiy-
yәtinin әlli ilini tariximizdәn silmәk kimi bir şeydir. Müharibә,
kosmosun fәthi, Taqanka Teatrının yaranması – bunların
hamısı bu әlli ildә baş verib. Bağışlayın, Yuri Petroviç, fasi-
lә vermәk olar? Yoxsa, monqol-tatar zülmü, nә bilim, Dani-
marka krallığı… lap boğaza yığıldıq.
Pәrt olmuş Lübimov başını sol çiyninә doğru әyib mızıl-
dandı:
– Niyә belә elәyirsiz? Yaxşı, gәlin, fasilә verәk.
Vısotski sәhnәdәn endi. Bu zaman Lübimovun zalda әy-
lәşәnlәrә tәrәf çevrilib dediyi sözlәr Samoylovun yaddaşı-
na hәmişәlik hәkk olundu:
– Ulduzlar kölgәlәri sevmir, onlar kölgәsiz-lәkәsiz par-
lamağa öyrәşiblәr. Gәlin on beş dәqiqәlik fasilә verәk.
Hәmin mәşqlәrdә aktyor, Şukin mәktәbinin pedaqoqu
Aleksandr Sabinin dә iştirak edirdi. O, Samoylovun yanından
258 ötәrkәn, onun qolundan tutub kәnara çәkdi:
– Vitya, bu mәşqlәrdә olmaq, Lübimovun işinә baxmaq
necә maraqlıdır, bir bilsәydin… Bu illәr әrzindә necә püx-
tәlәşib, iradları, qeydlәri yerli-yerindә, işığı, musiqini necә
hәssaslıqla seçir – bütün bunlar intuisiya, tarixi bilgilәr
tәlәb edir…
– Aleksandr Aleksandroviç, siz “üç yüz illik monqol-
tatar zülmü”nü nәzәrdә tutursuz?
– Elә onu da. Maraqlı improvizasiyadır: onların ikisi dә
dahidir, burada baş verәnlәr isә – tarixdir.
Yeri gәlmişkәn, bu hadisәlәrdә dolayısıyla daha bir nә-
fәr – Yuri Petroviçin oğlu Nikita Yuryeviç dә iştirak edirdi.
Onda o, Әdәbiyyat İnstitutunda oxuyurdu. Samoylov onunla
V.Rozov vә İ.Vişnevskayanın seminarlarında görüşürdü.
Nikita xoşxasiyyәt, nәzakәtli, sәmimi vә yaxşı tәhsil gör-
