Page 151 - "Zəfər və ilğım"
P. 151
Bu sənsənmi, sənsənmi, Çaqan,
Səfillər, quldurlar yuvası…

Lübimovun kefi kök idi, deyәsәn, sәhnәdә hәr şey onun
istәdiyi kimi cәrәyan edirdi. Kumir tez-tez әlindәki fәnәrin
yaşıl işığını yandırırdı. Xlopuşanın iştirak etdiyi sәhnә
alqışlarla qarşılandı, sonra Samoylovu, axırda – Puqaçovun
monoloqu bitәn kimi, Qubenkonu alqışladılar.

Tamaşa bitәndәn sonra zalda böyük bir canlanma yarandı,
hәr tәrәfdәn “bravo!” nidaları eşidilirdi. Samoylovun qonaq-
ları – Tatyana vә Vera Vladimirovna birtәhәr sәhnәyә yaxın-
laşıb, çiçәk dәstәlәrini ona atdılar. Samoylov güllәri havada
güclә tutdu. Gözlәnilmәdәn Boris İvanoviç dә sәhnәyә çıx-
dı vә Samoylovu hәrarәtlә öpәrәk, üçüncü gül dәstәsini dә
ona verdi.

– Bu kimdir belә? – artist Bortnik tamaşaçılara baş
әyәrkәn Samoylovdan soruşdu.

151

“Puqaçov” tamaşası, 1967-ci il
Zarubin – A.Vasilyev, Tornov – V.İvanov-Taqanski,
Xlopuşa – V.Vısotski, Podurov – V.Fomenko, Karavayev –

A.Kolokolnikov, Şiqayev – İ.Bortnik
   146   147   148   149   150   151   152   153   154   155   156