Page 360 - "Yeni söz"
P. 360
nc yazarların ədəbiyyat almanaxı
yaman işə yaramışdı. Şahsuvar müəllimə elə bir toğlu seçmişdi ki, qonaqlar da razı
qalmışdılar, Zalovun özü də. Şahsuvarın hörməti birə-min artmışdı rəisin yanında. Son-
ralar Şahsuvar müəllim rəis keçəndən sonra elə bir əhvalat baş vermişdi ki, el içində
dillər əzbəri idi. Deyirlər, bir gün Şahsuvar müəllim öz adamları ilə rayon bazarının
arxasındakı kababxanada nahar edirmiş. Mustafa kişi də bazara heyvan gətiribmiş.
Heyvanları satandan sonra bir tikə çörək yemək keçib könlündən. Kababxanaya girəndə
Şahsuvar müəllimi tanıyıb, istəyib, gəlsin, hal-əhval tutsun. Amma Şahsuvar müəllim
özünü tanımazlığa vurub. Yəqin, ehtiyat edib ki, birdən kişi yenə axmaqlıq edər. Gözünü
yumub, açar gül ağzını, Allahı yox, vallahı yox. Düzünə qalsa, bu məsələdə Şahsuvar
müəllimə haqq qazandırmaq da olar. Mustafa kişi mat qalıb bu işə. Oturub, bir-iki şiş
kabab sifariş verib, yanında da bir çappa tut arağı. Şahsuvar müəllimin çətin zamanları
imiş. Rayonda oğurluq halları əndazədən çıxıbmış. Bir xeyli vaxt imiş ki, Hacı Mansurun
yatağından oğurlanan heyvanlardan xəbər çıxmırmış. Nə izi bilinirmiş, nə tozu. Zarafat
deyil, bir gecədə 50 qoyun yoxa çıxıbmış. Mustafa kişi kababdan bir tikə götürüb, öz-
özünə mızıldanıb:
– Həə! Hajı Mansırın heyvanları dadlı olur! Ay kopoğlunun yovşanı!
Bayaqdan ona göz qoyan Şahsuvar müəllimin qulağı alıb bu sözü. Yaxınlaşıb
Mustafa kişiyə, deyib: “a kişi, danışdığın nədi?” Mustafa kişi bayaqkı sözünü təkrar edib:
– Hajı Mansırın, deyirəm, heyvanları yovşan dadı verir ey. Sən Allah, dadına bir
bax! A bala, Hajı Mansır ağıllı kişidir, Çalda nə qədər yovşanlıq varsa, alıb qatıb özünə...
Tezliklə məlum olub ki, Mustafa kişi haqlıdır. Doğrudan da, Hacı Mansurun
yatağından oğurlanan qoyunların bir qismini bu kafenin yiyəsi alıbmış. Tutublar
oğruları, basıblar qoduqluğa. Oğru da kim olsa, yaxşıdır? Hacı Mansurun çobanı
Həvıllah kişi. Hə, olur belə şeylər, insan çiy süd əmib. Bundan sonra Şahsuvar müəllim
dost olub Mustafa kişi ilə. Saya salıb, salam verib. Deyib, nə işin olsa, gəl.
Bir dəfə yenə hansısa yataqdan qoyunlar yoxa çıxıbmış. Şahsuvar müəllim adam
göndərib, Mustafa kişini gətiriblər. İkisi qoşulub bir-birinə düşüblər bazarın canına.
Burda da Mustafa kişi işinə yarayıb Şahsuvar müəllimin. Tanıyıb qoyunları. Deyib ki,
bax bu qoyunlar o sürüdən ola bilər. Şahsuvar müəllim inansa da, yenə soruşub ki,
hardan bilirsən? Mustafa kişi də deyib ki, bax bu qoyunların yunundakı pıtırğanları
görürsənmi?! Şahsuvar müəllim də deyib ki, görürəm. Pıtırğan qoyunların qarnının
altına yapışıb, belləri-böyürləri isə tərtəmizdir. Təkcə o sürünün otladığı yerlərdə
pıtırğanlar gödək olur. Mustafa kişinin izahı Şahsuvar müəllimin canına yağ kimi yayılıb.
Hamı da mat qalıb bu cavaba. Şahsuvar müəllimin hörməti, etibarı biz az da artıb
Mustafa kişiyə. Bax beləcənə Mustafa kişi bundan sonra el arasında sayılıb-seçilən
adama çevrilib. Kimin əyri bir işi olsa, gəlib Mustafa kişini qoltuqlayıb aparırmış
360
yaman işə yaramışdı. Şahsuvar müəllimə elə bir toğlu seçmişdi ki, qonaqlar da razı
qalmışdılar, Zalovun özü də. Şahsuvarın hörməti birə-min artmışdı rəisin yanında. Son-
ralar Şahsuvar müəllim rəis keçəndən sonra elə bir əhvalat baş vermişdi ki, el içində
dillər əzbəri idi. Deyirlər, bir gün Şahsuvar müəllim öz adamları ilə rayon bazarının
arxasındakı kababxanada nahar edirmiş. Mustafa kişi də bazara heyvan gətiribmiş.
Heyvanları satandan sonra bir tikə çörək yemək keçib könlündən. Kababxanaya girəndə
Şahsuvar müəllimi tanıyıb, istəyib, gəlsin, hal-əhval tutsun. Amma Şahsuvar müəllim
özünü tanımazlığa vurub. Yəqin, ehtiyat edib ki, birdən kişi yenə axmaqlıq edər. Gözünü
yumub, açar gül ağzını, Allahı yox, vallahı yox. Düzünə qalsa, bu məsələdə Şahsuvar
müəllimə haqq qazandırmaq da olar. Mustafa kişi mat qalıb bu işə. Oturub, bir-iki şiş
kabab sifariş verib, yanında da bir çappa tut arağı. Şahsuvar müəllimin çətin zamanları
imiş. Rayonda oğurluq halları əndazədən çıxıbmış. Bir xeyli vaxt imiş ki, Hacı Mansurun
yatağından oğurlanan heyvanlardan xəbər çıxmırmış. Nə izi bilinirmiş, nə tozu. Zarafat
deyil, bir gecədə 50 qoyun yoxa çıxıbmış. Mustafa kişi kababdan bir tikə götürüb, öz-
özünə mızıldanıb:
– Həə! Hajı Mansırın heyvanları dadlı olur! Ay kopoğlunun yovşanı!
Bayaqdan ona göz qoyan Şahsuvar müəllimin qulağı alıb bu sözü. Yaxınlaşıb
Mustafa kişiyə, deyib: “a kişi, danışdığın nədi?” Mustafa kişi bayaqkı sözünü təkrar edib:
– Hajı Mansırın, deyirəm, heyvanları yovşan dadı verir ey. Sən Allah, dadına bir
bax! A bala, Hajı Mansır ağıllı kişidir, Çalda nə qədər yovşanlıq varsa, alıb qatıb özünə...
Tezliklə məlum olub ki, Mustafa kişi haqlıdır. Doğrudan da, Hacı Mansurun
yatağından oğurlanan qoyunların bir qismini bu kafenin yiyəsi alıbmış. Tutublar
oğruları, basıblar qoduqluğa. Oğru da kim olsa, yaxşıdır? Hacı Mansurun çobanı
Həvıllah kişi. Hə, olur belə şeylər, insan çiy süd əmib. Bundan sonra Şahsuvar müəllim
dost olub Mustafa kişi ilə. Saya salıb, salam verib. Deyib, nə işin olsa, gəl.
Bir dəfə yenə hansısa yataqdan qoyunlar yoxa çıxıbmış. Şahsuvar müəllim adam
göndərib, Mustafa kişini gətiriblər. İkisi qoşulub bir-birinə düşüblər bazarın canına.
Burda da Mustafa kişi işinə yarayıb Şahsuvar müəllimin. Tanıyıb qoyunları. Deyib ki,
bax bu qoyunlar o sürüdən ola bilər. Şahsuvar müəllim inansa da, yenə soruşub ki,
hardan bilirsən? Mustafa kişi də deyib ki, bax bu qoyunların yunundakı pıtırğanları
görürsənmi?! Şahsuvar müəllim də deyib ki, görürəm. Pıtırğan qoyunların qarnının
altına yapışıb, belləri-böyürləri isə tərtəmizdir. Təkcə o sürünün otladığı yerlərdə
pıtırğanlar gödək olur. Mustafa kişinin izahı Şahsuvar müəllimin canına yağ kimi yayılıb.
Hamı da mat qalıb bu cavaba. Şahsuvar müəllimin hörməti, etibarı biz az da artıb
Mustafa kişiyə. Bax beləcənə Mustafa kişi bundan sonra el arasında sayılıb-seçilən
adama çevrilib. Kimin əyri bir işi olsa, gəlib Mustafa kişini qoltuqlayıb aparırmış
360
