Page 347 - tomas

Səhər erkənin sirki
d-dollar versәlәr dә, h-halaldı. Halaldı! – qardaşım qәtiyyәtlә
sәslәnirdi.

Biz dә yenidәn heyrәtli baxışlarımızı hәmin yaraşıqlı, romantik
adamlara dikirdik. Onların hәyatı bizim hәyatımıza oxşayırdı,
elә bilirdik, sirk artistlәrini çoxdan tanıyır, sevirik. Sonra, hava
lap işıqlaşanda, gün çıxanda hәvәssiz halda sirk meydançasını
tәrk elәyib evә qayıdırdıq.

Amma nәdәnsә hәmin gözәl sәhәrdә gördüyümüz, eşitdiyimiz
hәr şeyin xatirәsi, brezent dam altındakı heyrәtamiz qoxu bizdә
elә kәskin, yırtıcı aclıq doğururdu ki, sәhәr yemәyi üçün evә
qәdәr dözә bilmirdik. Şәhәrin yemәkxanalarından birinә girir,
piştaxtanın yanındakı hündür oturacaqlarda әylәşir, acgözlüklә
mal әtinin, yumurtalı buterbrodların, qırmızı, әtirli, lәzzәtli, isti
bifştekslәrin, qәhvәnin, köpüklü südün, yağın üstünә düşürdük.
Sonrasa evә gedirdik – süfrә arxasında bizә verilәcәk yemәklәri
yemәk üçün.

347