Page 284 - tomas
P. 284
as Vulf
nәhәngin ölçülәri üçün tәhlükәli olmayan gözәl salonu әlçatmazdı,
o salondan әlinin uzunluğuyla, başının ucalığıyla, ayaqlarının
çәkmәlәrә girmәk kimi kәdәrli istәyi ilә ayrılıb. O, hәmişә tәn-
hadı, bununla yanaşı, düz gözlәrinin qabağında bәrq vuran qәlbi-
tәk yaxın, göylәr kimi uzaq hәyatı duyur, tanıyır, hәmin hәyata –
istәdiyi vaxt әliylә yaxalayacağı, amma heç vaxt girә bilmәyәcәyi,
cisimsiz tüstü buludu olsa belә, sıza bilmәyәcәyi, özünә qaytara
bilmәyәcәyi hәyata girmәk istәyir.
Hәddәn artıq ucaboy olmaq qәribә sınaqdı, amma mahiyyәtindә
dәrk olunmamış insaniliyin özünәmәxsus enerjisini daşıyır. Uca-
boy adam çox tәәccüblü şәkildә dünyanı başqalarının tanımadığı,
tanımağa qadir olmadığı görkәmdә dәrk elәyir. Mәsәlә isә әsasәn
ondadı ki, ucaboyları ortaboylardan, adi adamlardan fәrqlәndirmәk
tәsadüfi xarakter daşıyır. Amma ucaboy başqalarından qeyri-adi
boyundan başqa, heç bir cәhәtdәn fәrqlәnmir. Digәrlәri kimi, o
da öz qardaşının qardaşı, öz atasının oğludu. Әslindә – bu fakt nә
qәdәr tәәccüblü görünsә dә – yәqinliklә demәk olar ki, ucaboy
adam heç vaxt ucaboyluğu barәdә düşünmür, başqaları boyunu
ona xatırlatmasa, “uzundraz” olduğunu heç zaman ciddi dәrk
elәmir.
Belәliklә, biri vardı, biri yoxdu, bir “uzun” vardı, o, tәklikdә
heç zaman uzun boyu barәdә düşünmür, heç ağlına da gәlmirdi
ki, ölçülәri hәr gün әtrafında gördüyü әksәr adamların ölçülәrindәn
nәylәsә fәrqlәnir. Әslindә, müәyyәnlәşdirmәyә cәhd göstәrmәdiyi
bәzi sәbәblәrә görә inamla özünü, öz görkәmini başqa cür
tәsәvvür elәyirdi. Daha doğrusu, ağına-bozuna baxmadan arzularını
hәqiqәt kimi qәlәmә verirdi, yәni özünü ortaboylu adam kimi
görürdü – boyunun bir metr yetmiş santimetr, yaxud bir metr
sәksәn santimetr olduğunu tәxәyyülündә canlandırırdı. Әlbәttә,
birdәqiqәlik düşüncә bu cür avtoportretin tәhrifini dәrhal aşkara
çıxarardı, amma ondakı bütün instinktiv hisslәr özünü mәhz bu
cür qavramağa (daha doğrusu, duymağa) mәcbur elәyirdi. Buna
görә dә nәhәngin diqqәtini qaba, zorakı tәrzdә qeyri-adi boyu
faktına cәlb elәyәndә – belә şey isә indi küçәdәn keçәnlәrin
sayәsindә gündә yüz dәfә baş verirdi, – bu cür yenilik onda
284
nәhәngin ölçülәri üçün tәhlükәli olmayan gözәl salonu әlçatmazdı,
o salondan әlinin uzunluğuyla, başının ucalığıyla, ayaqlarının
çәkmәlәrә girmәk kimi kәdәrli istәyi ilә ayrılıb. O, hәmişә tәn-
hadı, bununla yanaşı, düz gözlәrinin qabağında bәrq vuran qәlbi-
tәk yaxın, göylәr kimi uzaq hәyatı duyur, tanıyır, hәmin hәyata –
istәdiyi vaxt әliylә yaxalayacağı, amma heç vaxt girә bilmәyәcәyi,
cisimsiz tüstü buludu olsa belә, sıza bilmәyәcәyi, özünә qaytara
bilmәyәcәyi hәyata girmәk istәyir.
Hәddәn artıq ucaboy olmaq qәribә sınaqdı, amma mahiyyәtindә
dәrk olunmamış insaniliyin özünәmәxsus enerjisini daşıyır. Uca-
boy adam çox tәәccüblü şәkildә dünyanı başqalarının tanımadığı,
tanımağa qadir olmadığı görkәmdә dәrk elәyir. Mәsәlә isә әsasәn
ondadı ki, ucaboyları ortaboylardan, adi adamlardan fәrqlәndirmәk
tәsadüfi xarakter daşıyır. Amma ucaboy başqalarından qeyri-adi
boyundan başqa, heç bir cәhәtdәn fәrqlәnmir. Digәrlәri kimi, o
da öz qardaşının qardaşı, öz atasının oğludu. Әslindә – bu fakt nә
qәdәr tәәccüblü görünsә dә – yәqinliklә demәk olar ki, ucaboy
adam heç vaxt ucaboyluğu barәdә düşünmür, başqaları boyunu
ona xatırlatmasa, “uzundraz” olduğunu heç zaman ciddi dәrk
elәmir.
Belәliklә, biri vardı, biri yoxdu, bir “uzun” vardı, o, tәklikdә
heç zaman uzun boyu barәdә düşünmür, heç ağlına da gәlmirdi
ki, ölçülәri hәr gün әtrafında gördüyü әksәr adamların ölçülәrindәn
nәylәsә fәrqlәnir. Әslindә, müәyyәnlәşdirmәyә cәhd göstәrmәdiyi
bәzi sәbәblәrә görә inamla özünü, öz görkәmini başqa cür
tәsәvvür elәyirdi. Daha doğrusu, ağına-bozuna baxmadan arzularını
hәqiqәt kimi qәlәmә verirdi, yәni özünü ortaboylu adam kimi
görürdü – boyunun bir metr yetmiş santimetr, yaxud bir metr
sәksәn santimetr olduğunu tәxәyyülündә canlandırırdı. Әlbәttә,
birdәqiqәlik düşüncә bu cür avtoportretin tәhrifini dәrhal aşkara
çıxarardı, amma ondakı bütün instinktiv hisslәr özünü mәhz bu
cür qavramağa (daha doğrusu, duymağa) mәcbur elәyirdi. Buna
görә dә nәhәngin diqqәtini qaba, zorakı tәrzdә qeyri-adi boyu
faktına cәlb elәyәndә – belә şey isә indi küçәdәn keçәnlәrin
sayәsindә gündә yüz dәfә baş verirdi, – bu cür yenilik onda
284
