Page 57 - talesiz
P. 57
TALESİZ 57
qara bığları gündәn qaralmış sifәtinә çox yaraşırdı, lap
az qala, kinolardakı qәhrәman aşiqlәrә oxşayırdı. O
yaxınlaşanda jandarmlar bizә “farağat” komandası
verdilәr. Bundan sonra nә baş vermәsi yaddaşımda yalnız
bir-birini tәlәsik әvәz edәn tәәssürat kimi qalıb. Әvvәla,
qamçılı zabitin civiltili, qulaqdeşәn sәsi gözәl zahiri
görkәminә qәti uyuşmurdu vә mәn tәәccübdәn onun nә
dediyini dә seçә bilmәdim. Amma onu ayırd edә bildim
ki, bizim işimiz üzrә “tәhqiqatı” – bu, bilavasitә onun
ifadәsi idi – sonraya saxlamaq, daha doğrusu, sabah
aparmaq niyyәtindәdir. Bunu bildirәndәn sonra jandarm-
lara tәrәf dönüb, bütün meydanı dolduran qәribә sәsi ilә
әmr etdi ki, “bu yәhudi tör-töküntüsünü” özlәrinә layiq
yerә, yәni tövlәyә aparsınlar, qapısını da arxadan
bağlayıb sәhәrәcәn açmasınlar. İkinci tәәssüratım bundan
sonra başlanan ağlasığmaz sәs-küydür: bizi harasa
yönәltmәk üçün jandarmlar qәfildәn hәvәsә düşüb,
hamısı bir ağızdan, var sәslә komanda vermәyә, çığırıb-
bağırmağa başladılar. Bu şivәn aranı elә qatıb-qarışdırdı,
hamını elә karıxdırdı ki, mәn hansı tәrәfә dönmәli
olduğumu neçә müddәt dәrk elәyә bilmәdim vә yalnız
onu xatırlayıram ki, birdәn-birә hәtta özümә gülmәli dә
görsәndim: әvvәla, tәәccüb vә qarışıqlığın mәni hansısa
sәfeh mәzhәkәyә saldığı hisdәn (üstәlik, bu mәzhәkәdә
rolumun nәdәn ibarәt olduğu mәnә qәtiyyәn aydın de-
yildi); ikincisi isә, ağlıma qәfil gәlmiş fikirdәn – onu
düşünürdüm ki, görәsәn, bu axşam mәni şam yemәyinә
әbәs yerә gözlәdiyinә әmin olanda ögey anamın sifәti nә
kökә düşәcәk.
4
İçmәli su – qatarda әn çox çatışmayan bu idi. Hәtta
bütün tәsadüflәri göz altına alsaydın belә, yemәk xeyli
müddәtә çatmalıydı, amma yemәyin üstündәn içmәyә
qara bığları gündәn qaralmış sifәtinә çox yaraşırdı, lap
az qala, kinolardakı qәhrәman aşiqlәrә oxşayırdı. O
yaxınlaşanda jandarmlar bizә “farağat” komandası
verdilәr. Bundan sonra nә baş vermәsi yaddaşımda yalnız
bir-birini tәlәsik әvәz edәn tәәssürat kimi qalıb. Әvvәla,
qamçılı zabitin civiltili, qulaqdeşәn sәsi gözәl zahiri
görkәminә qәti uyuşmurdu vә mәn tәәccübdәn onun nә
dediyini dә seçә bilmәdim. Amma onu ayırd edә bildim
ki, bizim işimiz üzrә “tәhqiqatı” – bu, bilavasitә onun
ifadәsi idi – sonraya saxlamaq, daha doğrusu, sabah
aparmaq niyyәtindәdir. Bunu bildirәndәn sonra jandarm-
lara tәrәf dönüb, bütün meydanı dolduran qәribә sәsi ilә
әmr etdi ki, “bu yәhudi tör-töküntüsünü” özlәrinә layiq
yerә, yәni tövlәyә aparsınlar, qapısını da arxadan
bağlayıb sәhәrәcәn açmasınlar. İkinci tәәssüratım bundan
sonra başlanan ağlasığmaz sәs-küydür: bizi harasa
yönәltmәk üçün jandarmlar qәfildәn hәvәsә düşüb,
hamısı bir ağızdan, var sәslә komanda vermәyә, çığırıb-
bağırmağa başladılar. Bu şivәn aranı elә qatıb-qarışdırdı,
hamını elә karıxdırdı ki, mәn hansı tәrәfә dönmәli
olduğumu neçә müddәt dәrk elәyә bilmәdim vә yalnız
onu xatırlayıram ki, birdәn-birә hәtta özümә gülmәli dә
görsәndim: әvvәla, tәәccüb vә qarışıqlığın mәni hansısa
sәfeh mәzhәkәyә saldığı hisdәn (üstәlik, bu mәzhәkәdә
rolumun nәdәn ibarәt olduğu mәnә qәtiyyәn aydın de-
yildi); ikincisi isә, ağlıma qәfil gәlmiş fikirdәn – onu
düşünürdüm ki, görәsәn, bu axşam mәni şam yemәyinә
әbәs yerә gözlәdiyinә әmin olanda ögey anamın sifәti nә
kökә düşәcәk.
4
İçmәli su – qatarda әn çox çatışmayan bu idi. Hәtta
bütün tәsadüflәri göz altına alsaydın belә, yemәk xeyli
müddәtә çatmalıydı, amma yemәyin üstündәn içmәyә