Page 56 - talesiz
P. 56
İMRE KERTES
hәmin vaxt hissiyyatım belә idi. Amma bu zaman içimdә
şәn heyrәtә bәnzәr başqa bir hiss yarandı – bu hәrәkәtin
sadәliyinә, bәlkә, heyranlıq da demәk mümkün idi.
Әslindә, birdәn-birә gördüm ki, qabaqda daha bir-iki
nәfәr dә bu adamdan nümunә götürüb kәnara atıldı vә ca-
maata qarışıb yoxa çıxdı. Elә özüm dә bir anlıq әtrafa
boylandım – hәrçәnd daha çox maraq xatirinә; qaçıb
aradan çıxmağa başqa sәbәb görmürdüm. Düşünürәm ki,
istәsәydim, aradan çıxmağa vaxtım da çatardı, amma, hәr
halda, bunu elәmәdim: şәrәf mәsәlәsi mәnimçün hәr
şeydәn qiymәtli idi. Bu vaxt polislәr dә irәli atıldılar ki,
sәliqә-sahman yaratsınlar.
56 Bir müddәt düzünә getdik, sonra hәr şey qәfildәn vә
sürәtlә dәyişmәyә başladı. Biz qәfildәn harasa burulduq
vә gördüm ki, artıq gәlib çatmışıq: kolonna taybatay
açılmış hansısa geniş darvazadan içәri keçmәyә başladı.
Yalnız bu zaman gördüm ki, kolonnanın böyrüylә
addımlayan polislәri papaqlarında alabәzәk lәlәklәr1 olan
hәrbi geyimli başqaları әvәzlәyib: bunlar jandarmlar idi.
Onlar bizi boz tikililәrin arasındakı dolama yollarla
harasa aparır, elә hey aparırdılar. Axırda biz ağ çınqılla
döşәnmiş iri bir meydana gәlib çatdıq. Bura hansısa
kazarmanın hәyәtinә oxşayırdı. Görkәmindәn rәisә
oxşayan ucaboy bir adama diqqәt yetirdim: o, qarşıdakı
tikilidәn birbaşa bizә tәrәf gәlirdi. Ayaqlarında uzunbo-
ğaz çәkmәlәr, әynindә poqonlarında qızıl ulduzlar olan
vә bәdәninә kip oturmuş uniforma vardı. Әlindәki,
adәtәn, at sürәndә istifadә edilәn nazik, elastik qamçı ilә
addımbaşı öz çәkmәsinin qәşәng qunclarına vururdu. Bir
dәqiqә sonra, biz hәrәkәtsiz duranda fikir verdim ki,
gözәl bir kişidir: bәdәni idmançı kimi bәrk vә biçimli,
üzünün ifadәsi kişiyana idi; ovaxtkı dәbә uyğun nazik,
1 Papaqda quş (durna) lələyi (macar jandarmlarına məxsus uniforma)
hәmin vaxt hissiyyatım belә idi. Amma bu zaman içimdә
şәn heyrәtә bәnzәr başqa bir hiss yarandı – bu hәrәkәtin
sadәliyinә, bәlkә, heyranlıq da demәk mümkün idi.
Әslindә, birdәn-birә gördüm ki, qabaqda daha bir-iki
nәfәr dә bu adamdan nümunә götürüb kәnara atıldı vә ca-
maata qarışıb yoxa çıxdı. Elә özüm dә bir anlıq әtrafa
boylandım – hәrçәnd daha çox maraq xatirinә; qaçıb
aradan çıxmağa başqa sәbәb görmürdüm. Düşünürәm ki,
istәsәydim, aradan çıxmağa vaxtım da çatardı, amma, hәr
halda, bunu elәmәdim: şәrәf mәsәlәsi mәnimçün hәr
şeydәn qiymәtli idi. Bu vaxt polislәr dә irәli atıldılar ki,
sәliqә-sahman yaratsınlar.
56 Bir müddәt düzünә getdik, sonra hәr şey qәfildәn vә
sürәtlә dәyişmәyә başladı. Biz qәfildәn harasa burulduq
vә gördüm ki, artıq gәlib çatmışıq: kolonna taybatay
açılmış hansısa geniş darvazadan içәri keçmәyә başladı.
Yalnız bu zaman gördüm ki, kolonnanın böyrüylә
addımlayan polislәri papaqlarında alabәzәk lәlәklәr1 olan
hәrbi geyimli başqaları әvәzlәyib: bunlar jandarmlar idi.
Onlar bizi boz tikililәrin arasındakı dolama yollarla
harasa aparır, elә hey aparırdılar. Axırda biz ağ çınqılla
döşәnmiş iri bir meydana gәlib çatdıq. Bura hansısa
kazarmanın hәyәtinә oxşayırdı. Görkәmindәn rәisә
oxşayan ucaboy bir adama diqqәt yetirdim: o, qarşıdakı
tikilidәn birbaşa bizә tәrәf gәlirdi. Ayaqlarında uzunbo-
ğaz çәkmәlәr, әynindә poqonlarında qızıl ulduzlar olan
vә bәdәninә kip oturmuş uniforma vardı. Әlindәki,
adәtәn, at sürәndә istifadә edilәn nazik, elastik qamçı ilә
addımbaşı öz çәkmәsinin qәşәng qunclarına vururdu. Bir
dәqiqә sonra, biz hәrәkәtsiz duranda fikir verdim ki,
gözәl bir kişidir: bәdәni idmançı kimi bәrk vә biçimli,
üzünün ifadәsi kişiyana idi; ovaxtkı dәbә uyğun nazik,
1 Papaqda quş (durna) lələyi (macar jandarmlarına məxsus uniforma)
