Page 51 - talesiz

TALESİZ 51

Bax bu da sonrası! O, başını ümidsizcәsinә bulayırdı;
onun fikrincә, qarı “nәyin bahasına olur-olsun”, öz evini
saxlamaq istәyirdi. “Bәyәm evdir o? Heç adicә şәraiti dә
yoxdur! Ancaq neylәmәk olar, anadır. Özü dә, yazıq
xәstәdir, çox qocalıb”. Bu yerdә pauza verib bildirdi ki,
әgәr onu görmәk şansını әldәn qaçırsaydı, yәqin, “bunu
heç vaxt özünә bağışlamazdı”. Qısası, canını dişinә tutub
son mәqamda avtobusa atılmışdı. Bu yerdә o yenә bir-iki
dәqiqәliyә susdu, ağır-ağır qalxan әli acizanә şәkildә
yanına düşdü, alnının qırışları sanki artıb-çoxaldı vә o,
tәlәyә düşmüş hansısa qәmgin gәmiriciyә oxşadı. Sonra
üzünü tәzәdәn müsahibinә tutub soruşurdu: “Necә
düşünürsünüz, buna görә başım ağrıyacaqmı? Axı onlar
nәzәrә almalıdırlar ki, mәn göstәrilәn müddәti öz güna-
hım ucbatından pozmamışam! Bәs indi anam nә düşü-
nәcәk, axı gәlәcәyimi o yazığa qabaqcadan xәbәr
vermişdim! Saat ikidә evә gәlib çıxmadığımı görәn arva-
dım iki körpә uşağıyla indi nә düşünәcәk?..” Sual dolu
baxışlarının hara yönәldiyini görәndә başa düşdüm ki,
cavabı, әsasәn, bir nәfәrdәn gözlәyir – bayaq özünü
“ekspert” adlandırmış nәcib görkәmli adamdan. Amma
gördüm “ekspert” onu yaxşı eşitmәyib: gümüşü port-
siqardan çıxartdığı siqareti barmaqları arasında tutmuş
bu adam indi barmağının ucuyla qutunun üstündәki
naxışlı hәrflәri döyәclәyirdi. Görünür, o, özünә dә xoş ol-
mayan dәrin fikirlәrә qapılmışdı; qocalıb әldәn düşәn
xәstә anaya baş çәkmәk üçün uğursuz sәfәrә çıxmış
kişinin yol macәrası onu çox da narahat etmirdi. Onda
“qolflu” kişi bәxtinin necә gәtirmәdiyini, sәfәrinin
uğursuzluğunu tәzәdәn izah elәmәyә başladı: axı vur-tut
beşcә dәqiqә geciksәydi, avtobusu dayanacaqda görmә-
yәcәkdi, növbәti avtobusu gözlәmәk isә ağılsızlıq olardı.
Yәni bütün bunlar o deyәn kimi baş versәydi – arada vur-