Page 11 - Stiven Kinq
P. 11
Ölü zona

Qara buz. Qapqara buz.
– Necәsәn? – Çak soruşdu. – Conni, hәr şey qaydasındadır?
Amma bәrk toqquşdunuz ha...
– Qaradır, – Conni boğuq sәslә dillәndi, – buz qaradır. Bir
daha onun üstündә tullanıb-düşmә, Çak.
Çak ürkәk nәzәrlәrlә toplaşmış adamlara nәzәr saldı, sonra
yenidәn baxışlarını Conniyә çevirdi vә әliylә oğlanın alnında
әmәlә gәlmiş şişi yoxladı.
– Bağışla, – kobud oyunçu dedi, – mәn onu görmәdim.
Hokkey oynanılan yerdә balacaların nә işi var? Qayda belәdir, –
o, sözünә qüvvәt verәcәk adam tapmaq ümidiylә tәrәddüdlә
әtrafına boylandı.
– Conni! – Çak sәslәndi. O, oğlanın baxışlarından narahat
idi. Bu baxışlar indi çox әzgin, laqeyd, uzaq vә soyuq görünürdü. –
Özünü necә hiss edirsәn?
– Bir daha onun üstündә tullanma, – Conni nә dediyinin
fәrqindә deyildi, o, yalnız qara buz barәsindә düşünürdü. –
Partlayış. Turşu.
– Bәlkә, onu hәkimә aparaq? – Çak Billi Qendrona dedi. –
O, nә danışdığını bilmir.
– Bir az gözlәyәk, – Bill tәklif etdi. Bir azdan Conni,
doğrudan da, özünә gәlmәyә başladı.
– Hәr şey yaxşıdır, – o, burunaltı dedi, – qoyun, ayağa
qalxım.
Timmi Benediks hәlә dә qımışırdı – porsuğun biri. “Sәnә
göstәrәrәm” – Conni düşündü. Hәftәnin sonuna kimi o, Timminin
dövrәsindә... hәm adi qaydada, hәm dә daldalı, elә sürüşәcәkdi
ki, onun ağzı açıla qalacaqdı.
– Gәl bir az tonqalın yanında otur, – Çak dedi. – Siz çox pis
toqquşdunuz.
Connini tonqalın yanına çәkdilәr. Yanan rezin bәrk tüstülәnir,
adamın gözünü acışdırırdı. Onun ürәyi bulandı. Başı ağrıyırdı.
Hiss edirdi ki, sol gözünün üstündә qәribә bir şiş әmәlә gәlib. Şiş
sanki bir mil uzunluğunda idi.
– Sәn, heç olmasa, kim olduğunu xatırlayırsan? Ümumiyyәtlә,
yadında bir şey qalıb?

11
   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16