Page 10 - Stiven Kinq
P. 10
ven Kinq
nә istәmirdi... Ürәyindәn yalnız Timmi Benediks kimi daldalı
sürüşә bilmәk keçirdi.
O, tonqalın yanından keçәrkәn üç böyük uşağın butulkanı
bir-birinә ötürdüyünü gördü.
– Mәnә dә verin! – O, әyninә gen gödәkcә vә yaşıl flanel
şalvar geymiş Çak Spayerә sәslәndi. Çak tәrs-tәrs hırıldadı:
– İtil buradan, ay uşaq! Ora bax, anan sәni çağırır.
Altıyaşlı Conni gülәrәk oradan uzaqlaşdı. Meydançanın
yola birlәşәn tәrәfindәki enişdә o, Timmi Benedikslә atasını
gördü. Timmi atasından irәlidә gedirdi.
– Timmi! – Conni qışqırdı, – Bura bax!
O çevrilib daldalı sürüşmәyә başladı. Conni bilmәdәn düz
hokkeyçilәrin içәrisinә doğru sürüşürdü.
– Ey, balaca! – Kimsә qışqırdı – Çәkil yoldan.
Conni eşitmәdi. O, öz istәyinә çatmışdı. O, daldalı sürüşürdü.
Nәhayәt, hәrәkәtin ritmini tutmuşdu. Sadәcә, öz bәdәninә nәzarәt
etmәlisәn, vәssalam...
Conni heyranlıqla aşağı baxırdı; o, öz ayaqlarının hәrәkәtini
izlәmәk istәyirdi. Buna görә dә sürәtlә yanından ötәn әzik-üzük,
çopur şaybanı görmәdi. Konkinin üstündә elә dә yaxşı dayana
bilmәyәn böyük uşaqlardan biri başılovlu şaybanın arxasınca
götürülmüşdü, oyuna o qәdәr aludә olmuşdu ki, gözü heç nәyi
görmürdü.
Çak Spayer toqquşmanın qaçılmaz olduğunu görüb yerindәn
dik atıldı vә qışqırdı:
– Conni! Ehtiyatlı ol!
Conni başını qaldırdı, elә bu an ağır, yöndәmsiz hokkeyçi
dayanmadan, bütün gücüylә ona çırpıldı.
Conni әllәrini acizanә yana açaraq havaya qalxdı. Bir an
sonra o, buzun üstündә kәllәmayallaq getdi vә zülmәtә qәrq
oldu.
Qaranlıq... qara buz... qaranlıq... qara buz... qaranlıq...
zülmәt.
Sonra ona huşunu itirdiyini dedilәr. O, yalnız beynindә
dolaşan bu qarayaxa fikirlәri xatırlaya bilirdi. Gözünü açanda
әtrafında qorxmuş hokkeyçilәrin, narahat olmuş böyüklәrin, hәr
şeyә maraq göstәrәn balacaların toplaşdığını gördü.
10
nә istәmirdi... Ürәyindәn yalnız Timmi Benediks kimi daldalı
sürüşә bilmәk keçirdi.
O, tonqalın yanından keçәrkәn üç böyük uşağın butulkanı
bir-birinә ötürdüyünü gördü.
– Mәnә dә verin! – O, әyninә gen gödәkcә vә yaşıl flanel
şalvar geymiş Çak Spayerә sәslәndi. Çak tәrs-tәrs hırıldadı:
– İtil buradan, ay uşaq! Ora bax, anan sәni çağırır.
Altıyaşlı Conni gülәrәk oradan uzaqlaşdı. Meydançanın
yola birlәşәn tәrәfindәki enişdә o, Timmi Benedikslә atasını
gördü. Timmi atasından irәlidә gedirdi.
– Timmi! – Conni qışqırdı, – Bura bax!
O çevrilib daldalı sürüşmәyә başladı. Conni bilmәdәn düz
hokkeyçilәrin içәrisinә doğru sürüşürdü.
– Ey, balaca! – Kimsә qışqırdı – Çәkil yoldan.
Conni eşitmәdi. O, öz istәyinә çatmışdı. O, daldalı sürüşürdü.
Nәhayәt, hәrәkәtin ritmini tutmuşdu. Sadәcә, öz bәdәninә nәzarәt
etmәlisәn, vәssalam...
Conni heyranlıqla aşağı baxırdı; o, öz ayaqlarının hәrәkәtini
izlәmәk istәyirdi. Buna görә dә sürәtlә yanından ötәn әzik-üzük,
çopur şaybanı görmәdi. Konkinin üstündә elә dә yaxşı dayana
bilmәyәn böyük uşaqlardan biri başılovlu şaybanın arxasınca
götürülmüşdü, oyuna o qәdәr aludә olmuşdu ki, gözü heç nәyi
görmürdü.
Çak Spayer toqquşmanın qaçılmaz olduğunu görüb yerindәn
dik atıldı vә qışqırdı:
– Conni! Ehtiyatlı ol!
Conni başını qaldırdı, elә bu an ağır, yöndәmsiz hokkeyçi
dayanmadan, bütün gücüylә ona çırpıldı.
Conni әllәrini acizanә yana açaraq havaya qalxdı. Bir an
sonra o, buzun üstündә kәllәmayallaq getdi vә zülmәtә qәrq
oldu.
Qaranlıq... qara buz... qaranlıq... qara buz... qaranlıq...
zülmәt.
Sonra ona huşunu itirdiyini dedilәr. O, yalnız beynindә
dolaşan bu qarayaxa fikirlәri xatırlaya bilirdi. Gözünü açanda
әtrafında qorxmuş hokkeyçilәrin, narahat olmuş böyüklәrin, hәr
şeyә maraq göstәrәn balacaların toplaşdığını gördü.
10
