Page 301 - pryaxin
P. 301
Xəzər yuxuları
– Salam, – hövsәlәli ifritә öz mәşğuliyyәtindәn ayrılmadan
yavaşdan dedi.
– Yolçulara içmәk üçün su verәrsizmi? – Xaqan, doğrudan
da, susamışdı; yәqin, dünәnki mәclisin yanğısı idi.
– Taxtın üstündәdi, – qarı başı ilә göstәrdi vә onun gözlәrinin
yerindә iki qorxunc çapıq olduğunu görәndә xaqan üşәndi.
Keşikçi tәlәsik üstündәn tozağacı qabığından dolça asılmış
çәllәyә tәrәf atıldı: xidmәti vәzifәsini yerinә yetirmәyә çalışanda,
bu uydurma әhvalatda lal-kor olduğunu bәzәn unudurdu.
Keşikçinin yoxlamaq üçün dadına baxdığı qarağat qoxusu
verәn suyu xaqan birnәfәsә başına çәkdi.
– Bәlkә, qayırılası qab-qacağınız var? Müftә düzәldәrik, –
cod bığlarını silәrәk soruşdu. – Qalaylayırıq, lehimlәyirik...
– Biz morşansklılarda qablar ağacdandı, – qarı kәsәsinә
cavab verdi, sanki özü dә Perunlarını1 yonduqları ağacdan idi.
Xaqan tәklif gözlәmәdәn çәllәk olan taxtda oturub dillәnmәdi.
Zavallı kömәkçisi әtrafına baxaraq elәcә dümdüz dayanmışdı.
– Baxmaq olar? – Xaqan pıçıtı ilә soruşdu.
Qarı yaylığın altından çıxan ağ saçlarını yığışdırıb cavab
vermәdi vә xaqan asta addımlarla beşiyә yaxınlaşdı.
– Xәzәrli, cavanlarım biçindәn qayıtmamış öz xoşunla buradan
get, – nә qәdәr dәyişsә dә, keçmiş gözәlliyi hiss olunan qarı
sifәtini ona tәrәf çevirib astadan dedi.
Çağırılmamış qonaq qeyri-ixtiyari geri çәkildi, keçikçi isә
iki addım qabağa gәldi.
– Niyә elә fikirlәşirsәn? – Xaqan sağ әlini arxaya – keşikçiyә
tәrәf qaldırdı: yәni dayan, özündәn çıxma!
– Sәndәn qan iyi gәlir, – qarı bayaqkı soyuqqanlılıqla çәkin-
mәdәn dedi. – On beş yaşım olanda qardaşın mәni zorladı, sonra
xәncәrlә gözümü çıxartdı ki, heç kimә qismәt olmayım. Bir
zәrbәylә hәm ruhumu, hәm gözümü mәhv etdi.
Xaqan diksindi – o, ata-babadanqalma xәzәr damğasını bilirdi,
keşikçi isә hәr ehtimala, әlini qoynuna saldı. Diksindi, ancaq
әyilib körpәnin üzündәn nazik örtüyü götürdü: kәnarları yulaf
rәnginә çalan sarışın baş pәrğu balışa batmışdı. Körpә dodaqlarını
1perun – slavyan mifologiyasında ildırımsaçan tanrı
301
– Salam, – hövsәlәli ifritә öz mәşğuliyyәtindәn ayrılmadan
yavaşdan dedi.
– Yolçulara içmәk üçün su verәrsizmi? – Xaqan, doğrudan
da, susamışdı; yәqin, dünәnki mәclisin yanğısı idi.
– Taxtın üstündәdi, – qarı başı ilә göstәrdi vә onun gözlәrinin
yerindә iki qorxunc çapıq olduğunu görәndә xaqan üşәndi.
Keşikçi tәlәsik üstündәn tozağacı qabığından dolça asılmış
çәllәyә tәrәf atıldı: xidmәti vәzifәsini yerinә yetirmәyә çalışanda,
bu uydurma әhvalatda lal-kor olduğunu bәzәn unudurdu.
Keşikçinin yoxlamaq üçün dadına baxdığı qarağat qoxusu
verәn suyu xaqan birnәfәsә başına çәkdi.
– Bәlkә, qayırılası qab-qacağınız var? Müftә düzәldәrik, –
cod bığlarını silәrәk soruşdu. – Qalaylayırıq, lehimlәyirik...
– Biz morşansklılarda qablar ağacdandı, – qarı kәsәsinә
cavab verdi, sanki özü dә Perunlarını1 yonduqları ağacdan idi.
Xaqan tәklif gözlәmәdәn çәllәk olan taxtda oturub dillәnmәdi.
Zavallı kömәkçisi әtrafına baxaraq elәcә dümdüz dayanmışdı.
– Baxmaq olar? – Xaqan pıçıtı ilә soruşdu.
Qarı yaylığın altından çıxan ağ saçlarını yığışdırıb cavab
vermәdi vә xaqan asta addımlarla beşiyә yaxınlaşdı.
– Xәzәrli, cavanlarım biçindәn qayıtmamış öz xoşunla buradan
get, – nә qәdәr dәyişsә dә, keçmiş gözәlliyi hiss olunan qarı
sifәtini ona tәrәf çevirib astadan dedi.
Çağırılmamış qonaq qeyri-ixtiyari geri çәkildi, keçikçi isә
iki addım qabağa gәldi.
– Niyә elә fikirlәşirsәn? – Xaqan sağ әlini arxaya – keşikçiyә
tәrәf qaldırdı: yәni dayan, özündәn çıxma!
– Sәndәn qan iyi gәlir, – qarı bayaqkı soyuqqanlılıqla çәkin-
mәdәn dedi. – On beş yaşım olanda qardaşın mәni zorladı, sonra
xәncәrlә gözümü çıxartdı ki, heç kimә qismәt olmayım. Bir
zәrbәylә hәm ruhumu, hәm gözümü mәhv etdi.
Xaqan diksindi – o, ata-babadanqalma xәzәr damğasını bilirdi,
keşikçi isә hәr ehtimala, әlini qoynuna saldı. Diksindi, ancaq
әyilib körpәnin üzündәn nazik örtüyü götürdü: kәnarları yulaf
rәnginә çalan sarışın baş pәrğu balışa batmışdı. Körpә dodaqlarını
1perun – slavyan mifologiyasında ildırımsaçan tanrı
301
