Page 275 - pryaxin
P. 275
Xəzər yuxuları
onlara kişi kömәkçilәr tәhkim olunurdu. Çünki qadınlardan fәrqli
olaraq, kişilәr ağzıyırtıq deyillәr, sirr saxlamağı bacarırlar. Qadınlar
hәr cür fәdәkarlığa hazırdır, amma onlardan sirr saxlamağı
gözlәmә. Yeni kabinetinә qәdәm basan kimi, katibәni ona tәqdim
etdilәr. Amma Sergey onunla düzәmәlli tanış olmağa macal
tapmadı – qız xәstәlәnib işdәn ayrıldı. Tәhәr-tövründәn katibәyә
heç oxşamayan bu qızı, müvәqqәti olaraq, ona tәhkim etdilәr.
Katibәlәr sәmavi varlıqlardır, işlәmәk, zәhmәt çәkmәk onlarlıq
deyil. Amma bu – başqa yuvanın quşu idi, alçaqdan uçurdu,
ördәk kimi. Xeyirli quş idi. MK-da onun kimilәr xәyal kimi
gәzib-dolaşırdı: liftçilәr, xadimәlәr, elektriklәr, dülgәrlәr, teletaypda
işlәyәnlәr. İdarәnin rәhbәrlәri әvәzlәnir, rejimlәr dәyişir, amma
bu zümrә hәmişә yerindәdir. Bir şairin yazdığı kimi: “Onun özü
dә bilmir, әsl hökmdar odur…” Göyәrtәdә sәrnişinlәr, gәminin
kapitanları gәldi-gedәrdir, amma başını aşağı salıb qan-tәr içindә,
yeraltı cәhәnnәmdә öz işini görәn ocaqçılar yox. Bir az irәli
getsәk, etiraf etmәliyik: bu qadın Sergeyә rast gәlmәsәydi, Köhnә
meydanda keçirdiyi yeknәsәq hәyatında heç bir dәyişiklik
olmayacaqdı, teletaypda baş girlәyәn qadınlardan biri kimi gün
keçirәcәkdi. Sergey sonradan öyrәndi ki, onun әri vә oğlu da
yeraltı dünyada işlәyirlәr: biri dülgәr, o biri isә mebel ustasıdır.
MK-nın fәhlә sülalәsi. Yeraltı sәltәnәtdә özәk tәşkilat. Qadın
burada işә xadimә kimi başlamışdı. Belәcә, ağır ördәk yerişi ilә
yavaş-yavaş irәlilәyirdi.
Öyrәşdiyi sakit hәyatı birdәn-birә dәyişildi. Onu yerin altından
gün işığına çıxardılar. Gözәnilmәzlikdәn qadının gözlәri qamaşdı,
ürәyi yerindәn oynadı, yeni işi barәdә tәsәvvürü çox az idi.
Sergey әvvәlcә qәbul otağında peyda olmuş qadına fikir ver-
mirdi: bu olmasın, o olsun, nә fәrqi var? Onun özü dә yeni işinә
güc-bәla uyğunlaşırdı. Bir gün qәbul otağına girәndә, katibәsini
iş başında gördü: qadın o qәdәr mәşğul idi ki, onun gәlişini belә
hiss etmәmişdi. O, gözünü qarşısındakı sәnәdlәrә zillәyib müdirin
dәrkәnarlarını oxumağa, daha doğrusu, şifrәsini açmağa çalışırdı –
Sergeyin ilan-qurbağa xәttini oxumaq hәr adamın işi deyil. Qadın
dodağının altında nәsә pıçıldayır, tәkrarlayır, dәqiqәbaşı qarşısındakı
275
onlara kişi kömәkçilәr tәhkim olunurdu. Çünki qadınlardan fәrqli
olaraq, kişilәr ağzıyırtıq deyillәr, sirr saxlamağı bacarırlar. Qadınlar
hәr cür fәdәkarlığa hazırdır, amma onlardan sirr saxlamağı
gözlәmә. Yeni kabinetinә qәdәm basan kimi, katibәni ona tәqdim
etdilәr. Amma Sergey onunla düzәmәlli tanış olmağa macal
tapmadı – qız xәstәlәnib işdәn ayrıldı. Tәhәr-tövründәn katibәyә
heç oxşamayan bu qızı, müvәqqәti olaraq, ona tәhkim etdilәr.
Katibәlәr sәmavi varlıqlardır, işlәmәk, zәhmәt çәkmәk onlarlıq
deyil. Amma bu – başqa yuvanın quşu idi, alçaqdan uçurdu,
ördәk kimi. Xeyirli quş idi. MK-da onun kimilәr xәyal kimi
gәzib-dolaşırdı: liftçilәr, xadimәlәr, elektriklәr, dülgәrlәr, teletaypda
işlәyәnlәr. İdarәnin rәhbәrlәri әvәzlәnir, rejimlәr dәyişir, amma
bu zümrә hәmişә yerindәdir. Bir şairin yazdığı kimi: “Onun özü
dә bilmir, әsl hökmdar odur…” Göyәrtәdә sәrnişinlәr, gәminin
kapitanları gәldi-gedәrdir, amma başını aşağı salıb qan-tәr içindә,
yeraltı cәhәnnәmdә öz işini görәn ocaqçılar yox. Bir az irәli
getsәk, etiraf etmәliyik: bu qadın Sergeyә rast gәlmәsәydi, Köhnә
meydanda keçirdiyi yeknәsәq hәyatında heç bir dәyişiklik
olmayacaqdı, teletaypda baş girlәyәn qadınlardan biri kimi gün
keçirәcәkdi. Sergey sonradan öyrәndi ki, onun әri vә oğlu da
yeraltı dünyada işlәyirlәr: biri dülgәr, o biri isә mebel ustasıdır.
MK-nın fәhlә sülalәsi. Yeraltı sәltәnәtdә özәk tәşkilat. Qadın
burada işә xadimә kimi başlamışdı. Belәcә, ağır ördәk yerişi ilә
yavaş-yavaş irәlilәyirdi.
Öyrәşdiyi sakit hәyatı birdәn-birә dәyişildi. Onu yerin altından
gün işığına çıxardılar. Gözәnilmәzlikdәn qadının gözlәri qamaşdı,
ürәyi yerindәn oynadı, yeni işi barәdә tәsәvvürü çox az idi.
Sergey әvvәlcә qәbul otağında peyda olmuş qadına fikir ver-
mirdi: bu olmasın, o olsun, nә fәrqi var? Onun özü dә yeni işinә
güc-bәla uyğunlaşırdı. Bir gün qәbul otağına girәndә, katibәsini
iş başında gördü: qadın o qәdәr mәşğul idi ki, onun gәlişini belә
hiss etmәmişdi. O, gözünü qarşısındakı sәnәdlәrә zillәyib müdirin
dәrkәnarlarını oxumağa, daha doğrusu, şifrәsini açmağa çalışırdı –
Sergeyin ilan-qurbağa xәttini oxumaq hәr adamın işi deyil. Qadın
dodağının altında nәsә pıçıldayır, tәkrarlayır, dәqiqәbaşı qarşısındakı
275
