Page 126 - Patrik Modiano "Seçilmiş əsərləri"

Ïàòðèê Ìîäèàíî

– Pedro...
Çiynimdәn tutdu.
– Pedro, bu sәnsәn? – Mәn cavab vermәyә cәsarәt etmirdim.
O, görünür, bir qәdәr utandı. – Bağışlayın, – dedi. – Siz Pedro
Makevoy deyilsiniz?
– Mәnәm, – cәld dedim. – Nә olub ki?
– Pedro, sәn... sәn tanımadın mәni?
– Yox.
Üzbәüz oturdu.
– Pedro... Mәn... Mәn Andre Vildmerәm... – O sarsılmışdı.
Əlimdәn tutdu. – Andre Vildmer... Çapar... Mәni xatırlamırsan?
– Bağışlayın, – dedim. – Mәnim yaddaşım korlanıb. Sizinlә
nә vaxt görüşmüşük?
– Sәn... sәn özün qәşәng bilirsәn axı... Mәn Freddiyәm...
Bu ad mәni sanki elektrik cәrәyanı kimi çarpdı. Çapar.
Valbrezdәki bağban mәnә bir çapar haqda danışmışdı.
– Qәribәdir, – dedim. – Bir nәfәr mәnә sizin barәnizdә
danışıb... Valbrezdә...
Onun gözlәri yaşla doldu. İçmişdi, ona görәydi, yoxsa
hәyәcanındanıydı?
– Qulaq as, Pedro... Sәn nәdir, Freddiylә birlikdә Valbrezә
getdiyimizi unutmusan bәyәm?..
– Dumanlı xatırlayıram. Valbrezdәki bağban mәnә elә bu
haqda danışırdı...
– Pedro... demәli, sәn sağsan, hә?
Əlimi möhkәm, ağrıyanacan sıxdı.
– Hә. Nәdir ki?
– Sәn... sәn Parisdәsәn?
– Hә. Burda nә var ki?
O, mәnә baxırdı, elә bil möhkәm sarsılmışdı. Sağ olduğuma
inana bilmirdi. Axı nә baş verib, görәsәn?