Page 29 - Patriarxın payızı

PATRİARXIN PAYIZI

qiçini tutmuşdular, belә mәlum olmuşdu ki, o, silahlı
imiş; camaat çıxışa tәrәf axışanda bu silahdan generala
atәş açacaqmış vә bütün bunları o, ağır işgәncәlәrdәn
sonra boynuna almışdı. “Mәn bunu o dәqiqә başa düş -
düm, – general deyirdi, – başa düşdüm ki, atәşi o açma -
lıdı! Çünki hamının gözünün içinә baxırdım, hamı da
mәnim gözümün içinә baxırdı. Bircә bu yaramazdan, bu
bәdbәxt kütbeyindәn savayı! Üzünü yana çevirib, guya
özü üçün sümsü çalırdı!”
O gündәn generalı yenә qorxu hissi izlәmәyә baş -
lamışdı. Hәrçәnd ki o, әslinә qalanda, onu qorxudanın,
hәmin o xoruz döyüşündә baş verәn hadisә olmadığını
yaxşı başa düşürdü, tәhlükәsizlik xidmәtinin narahatlığa
heç bir әsasın olmadığı, bütün işlәrin öz qaydasında
getdiyi barәdә bәyanatlarına baxmayaraq hәr gecәsini
sarayın qalın divarları arasında, dәhşәtli qorxunun içindә
keçirirdi. Vә Patrisio Araqones dә mәhz burada kara
gәldi! O, Patrisio ilә yerini doğrudan-doğruya dәyişdi.
Onu öz qabından, özü yediyi yemәklәrlә yedirtmәyә
başladı. Yәni ki, işdir, yemәyә zәhәr qatılıbsa, bir yerdә
ölsünlәr. “Heç olmasa, tәkcә ölmәyim” – general fikir -
lәşirdi...
İndi hәr ikisi saray otaqlarında boş-boşuna veyillәnir,
fil lәpirlәrini andıran izlәri bilinmәsin deyә yalnız yum -
şaq xalıların üzәri ilә yeriyir, yuxulu dәnizdәn süzülәn
yaşılımtıl mayak işığının içiylә sanki üzürdülәr. Dәniz
daşıb-kükrәyir, mayak işıq saçır, limandan uzaqlaşan
gecә gәmilәrinin ayrılıq fiti sahilboyu közәrәn tәzәyin
tüstüsünә qarışıb pәncәrәlәrdәn içәri dolurdu... Yaxud da
hәr ikisi üzücü sentyabr axşamları pәncәrә qarşısında
dayanıb, әlindәn bir iş gәlmәyәn aşiqlәr kimi, qaran -
quşları sayırdılar.
General canlı hәyatdan o qәdәr uzaqlaşmışdı ki, real
hәyat haqqında tәsәvvürlәrini elә itirmişdi ki, min bir 29
әziyyәtlә özünә tay düzәldib, eyni mәqamda gah orada,
gah burada görünә-görünә, ümumiyyәtlә, mövcud olub-