Page 18 - Patriarxın payızı

sәdaqәtiylә qulluq etmәyә, yolunda ölümә belә getmәyә
hazır olan, zahiri görünüşcә әkiz tayı – Patrisio Araqones
adlı inanılmış adamı vardı; bu adam tamamilә tәsadüfәn,
axtarılıb-aranmadan, necәsә öz-özünә tapılmışdı. Belә ki,
günlәrin bir günü prezidentә belә bir mәtn çatdırılmışdı:
“Mәnim generalım, eynilә sizin karetinizә oxşar bir karet
QABRİEL QARSİA MARKES prezident kimi tәqdim edir vә deyim ki, heç dә pis alın -
kәndlәri gәzir, karetin içindә isә avaranın biri özünü

mır, mәnim generalım! Adamlar yarıqaranlıq karetdәn
onun kәdәrli gözlәrini görüblәr – eynilә sizin
gözlәrinizdi, mәnim generalım! Onun sarımtıl dodaq -
larını – sizin dodaqlarınızı, sizin әliniz kimi incә, qadın
әlinә oxşar ipәk әlcәkli әlini, hәmin o әlin karetin pәn -
cәrәsindәn, yolboyu dizi üstә çökmüş xәstәlәrә duz
sәpdiyini, kareti müşayiәt edәn zabit geyimli iki atlını
görüblәr. Siz bir allahsızlığa baxın, mәnim generalım!”
Bu mәlumatdan sonra prezident fırıldaqçını yerindәcә
cәzalandırmaq barәdә әmr vermәk әvәzinә, onu prezi -
dentlә sәhv salmasınlar deyә başına çuval keçirib gizli
yollarla tәcili saraya gәtirilmәsini әmr etmişdi. Deyilәnә
görә, avaranı dәrhal tutub saraya gәtirmişdilәr, ona tәhvil
verәndә isә sanki özü ilә qarşılaşan prezidenti o sәbәbdәn
qәribә bir pәrtlik bürümüşdü ki, bu küçә avarasıyla
oxşarlıqda tәhqiramiz olan nә isә anlamışdı. Hәrçәnd onu
görәndә ürәyindә: “Lәnәt şeytana! Bu ki mәn özümәm!” –
fikirlәşmişdisә dә, o dövrlәr o avara hәlә ki qocanın
amiranә sәsini belә tәqlid edә bilmirdi; amma hәrifin
ovcundakı tale xәtti tam aydın görünürdü vә qocanı әn
çox narahat elәyәn dә bu idi. Onda bu yaramazı
güllәlәmәk әmri vermәkdәn dә prezident mәhz buna görә
çәkinmişdi; görünür, bu avaranın ovcundakı tale xәttinin
necәsә onun taleyinә tәsir etmәsindәn çәkinmişdi.
Patrisio Araqonesi öz rәsmi әkizi elәmәk fikri isә
18 prezidentin ağlına çox-çox sonralar – o bu tәhlükәnin tam
әsassız olduğunu anlayanda gәlmişdi; bir müddәtdәn
sonra Patrisio Araqones onun әmriylә prezidentә