Page 148 - Patriarxın payızı

iri, gümüş mәcmәyidә oturan yerdә gördülәr... Mәcmәyi
bayram süfrәsinin tәn ortasına qo yuldu, dәhşәtdәn daşa
dönmüş qonaqlara mәhәl qoymayan iltifatlı ofisiantlar
süfrәyә gәtirilmiş xörәyi bıçaqla doğrayıb bölmәyә
başladılar vә hәr qonağın qabağındakı nimçәyә müdafiә
nazirinin içi qoz lәpәsi vә әdviyyatla doldurulmuş әtindәn
QABRİEL QARSİA MARKES verildi: “Nuş olsun, senyorlar!”
iri bir tikә qoydular… şam ye mәyinә başlamaq işarәsi

…O, xeyli sayda zәlzәlәdәn, taleyin uğursuz
dönәmlәrindәn, odlu sәma kürәlәrinin saysız-hesabsız
tәkanlarından sağ-salamat çıxmışdı vә bizim dövrlәrdә
heç kim inanmırdı ki, bir vaxtlar görücü-falçı qadının
dediklәri hәyata keçәcәk, yәni prezident haçansa ölәcәk.
Bir sözlә, daha onun ölümünә heç cür inanmaq mümkün
olmurdu; sadәcә, bu, ağlasığmaz, mümkünsüz bir mәsә -
lәyә çevrilmişdi, odur ki aşkar edilmiş cәsәdin sәliqәyә
salınıb dәfn edilmәsinә icazә sәnәdlәşdiri lәnәcәn ara -
mızdakı әn qatı mövhumatçılar belә boyun larına al-
masalar da, gözlәyirdilәr ki, bu cәsәd, hәqiqәtәn,
onundursa, bir vaxt deyilәnlәr, nәhayәt, baş verәcәk –
onun öldüyü gün durğun bataqlıqların kifsәmiş suları
axar çaylara dolacaq, qanlı yağışlar yağacaq, toyuqlar
beşguşәli yumurtalar yumurtlayacaq, Yer üzünә әbәdi
sükut vә qaranlıq çökәcәk… onun ölüm günü – dünyanın
axır gü nü olacaq. Onun ölümünә bir dә ona görә inanmaq
mümkün deyildi ki, diktatura rejimi illәrindәn salamat
çıxan bir çox qәzetlәr yenә әvvәlki qaydada onun
ölümsüzlüyündәn yazır, tarixi xidmәtlәrini şişirdәrәk
yazılanları arxiv sәnәdlәriylә tәsdiq edirdilәr; portretlәri
hәr gün qәzetlәrin birinci sәhifәsinin başlığında görün -
dükcә o sәbәbdәn bizdә zaman donuqluğu duyğusu
yaranırdı ki, bu simanı – poqonlarında beş şöhrәt günәşi
parıldayan hәmin o mundiri, üzü fәaliyyәt hәrarәti vә
148 sağlamlıq saçan bu lәyaqәtli bir adamın şәklini biz hәr
gün qәzetlәrdә görürdük… halbuki onun yaşının hesabı
çoxdan hamının yadından çıxmışdı… Qәzetlәr bir ucdan