Page 74 - XX yuzilin Norvec hekay?si_Layout 1

XX əsrin Norveç hekayələri

Qisasçının Milad bayramı

vlənəndə onun iyirmi, ərinin isə qırx yaşı vardı. Hazırda
Ebelə evliliklərə az-az rast gəlinir. Amma yüz il əvvəl bu,
adi hal idi. Ehtimal etmək olar ki, yüz əlli il bundan qabaq
kişilər özlərindən otuz yaş kiçik qızlarla evlənirmiş. Dəyi -
şikliklər göstərir ki, insanlar get-gedə ağıllanır, müdrikləşir.
Yozef Konradsen artıq qırxyaşlı cavan deyildi. Annelizayla
üç il evli olmuşdular. Boşananda onun qırx üç, Annelizanın isə
iyirmi üç yaşı vardı. Bu rəqəmləri yadda saxlayın, çünki bu
rəqəmlər olmadan əhvalatı yerli-yataqlı danışmaq mümkün
deyil. Olmuş əhvalatdır. Boşanmadan (bunu “boşanma”
adlandıraq) sonra onlar düz otuz yeddi il, bir dəfə də olsun,
görüşməmişdilər. Anneliza bankda işləyən hansısa dələduza
qoşulub Minnesotaya qaçmışdı. Yosef Konradsen utan -
dığından, yer yarılsaydı, yerə girərdi, hirsindən cilov gəmirirdi.
Konradsen belə yaşayırdı. Anneliza haqqında isə heç nə
məlum deyildi, ona görə də onun həyatı haqqında suallara
cavab verə bilməyəcəyik.
Yosef Konradsen Annelizaya ürəkdən nifrət edirdi. Yalnız
74
cavan arvadının hiyləsinə tuş gəlmiş, xəyanəti ilə üzləşmiş yaşlı
kişilər belə nifrət eləyə bilər. İllər keçir, amma onun nifrəti
azalmırdı, çünki Annelizanı sevirdi. Kələkbaz bank işçisinə
qoşulub qaçan Anneliza özündən iyirmi yaş böyük olan ərini
ömürlük əzaba düçar etmişdi. Heysiyyəti tapdanmış, utan -
dığından, başını qaldırıb adamların üzünə baxa bilməyən Kon-
radsen hirsindən boğulur, özünə yer tapmırdı. Bu sevgi bütün
həyatını alt-üst etmiş, rahatlığını əlindən almışdı.
Gecə-gündüz fikirləşirdi ki, o, arvadından çox yaşlıdır,
qocadır, insanlar onu lağa qoyur, ələ salıb gülürlər. Bu fikirlər
ona əzab verirdi. Amma iki-üç ildən sonra birdən-birə sakit -
ləşdi. Ağlına gözəl bir fikir gəlmişdi. Adətən, belə olur: bəzən
biz çıxılmaz vəziyyətə düşəndə təxəyyülümüz köməyə gəlir,
onda artıq özümüzü bədbəxt hiss etmirik.