Page 381 - XX yuzilin Norvec hekay?si_Layout 1

Qunnar Lunde

dindən artıq ənlik-kirşan sürtüb. Yol kənarında dayanıb müş -
təri gözləyən fahişələrə oxşayır.
– Yeni fənn necə, maraqlıdır?
– Hə. Bilmirəm. Yaxşısı budur, de görüm, görüşə geyməyə
fərli paltar tapmadın? Üz-gözünə də o qədər sürtmüsən ki,
fahişəyə oxşayırsan! – ucadan, çox kəskin danışıram, hiss
edirəm ki, ona əzab verməkdən zövq alıram.
– Axı əvvəllər deyirdin ki, bu paltar...
– Əvvəllər, əvvəllər... – onu yamsılayıram.
– Bu gün sənə noolub? Üz-gözümə də çox sürtməmişəm...
Həmişəki kimi... Adi kosmetikadır...
– Yaxşı. Deməli, sifətinin quruluşu elədir ki, fahişəyə
oxşayırsan! Yaraşıqdan əsər-əlamət yoxdur, özün də şişib
dama dönmüsən! – ləzzətlə gülürəm, sanki ürəyimdən tikan
çıxarırlar, nişanlımın rəngi ağarır, üzünü yana çevirir. Sonra cib
dəsmalını çıxarır.
– Hə, bircə bu qalmışdı, başladı gözünün qorasını
tökməyə, burnunun suyunu silməyə!
Qız yerindən dik atılıb qaçır.
Gülürəm, eyni zamanda hiss edirəm ki, ətrafımda boşluq
yaranıb. Tək qalmışam. Bəs mənim nişanlım, əziz Turdisim 381
necə oldu? Niyə qaçdı? Sadəcə zarafat eləyirdim, burada pis
nə var ki? Nə dedim axı? Nişanlıma dediyim sözlər hava axını
ilə geri qayıdıb qulaqlarıma girir, beynimə yol tapır və
hıçqırıram. Niyə ağzıma gələni Turdisə dedim? Axı məqsədim
başqa idi, bunu nəzərdə tutmurdum.
Kafeyə girib bir parç pivə sifariş verirəm. Pivənin pulunu
verəndə varlığımı vəhşi bir ehtiras bürüyür. Bufetdə işləyən
satıcı qadını təhqir etmək istəyirəm. Ona deyəcəyəm ki, ay
qarı, gör nə günə düşmüsən, bir özünə bax, heç nəyə
yaramırsan, saçlarından adam iyrənir, əllərin solub, meyit
rəngindədir, köynəyinin altındakı sinən də taxta kimi hamardır,
lifçiyinin içinə də, yəqin, zir-zibil doldurmusan ki, yekə görün-
sün. Xoşbəxtlikdən, özümü ələ ala bilirəm. Bufetdəki qadına