Page 363 - XX yuzilin Norvec hekay?si_Layout 1

Byorq Vik

anbarı və bugünkü iclası düşünür, Qunun nahar fasiləsindəki
sifəti gözünün qabağına gəlir.
O, paltarları yığışdırarkən küçədə oynayan uşaqlar da evə
gəlirlər, səs-küy başlanır, mətbəxdən özlərinə çörək, ət
gətirirlər. Kay televizoru yandırır. Bu vaxt qonaq otağına
girəndə uşaqların yerə süd tökdüklərini görür. Birdən gözləri
dumanlanır, uşağın üstünə qışqırır və üzünə bərk şillə vurur.
Uşaq üzünü yana çevirir, amma Liv onun quru, yaşsız
gözlərindəki soyuq baxışları yaxalamağa imkan tapır. Uşaqlar
onun sərt səsinə və ağır əlinə artıq öyrəşiblər. Düşmən kimi
baxan uşaqların susqunluğu onu qalın divar kimi əhatə edir.
Birazdan qırmızı şalvarı və gödəkcəsi əzilmiş, pivə və mazut iyi
verən Sven evə qayıdır. Ondan niyə iclasa getmədiyini
soruşanda gözündən yaş sel kimi axır.
Ağlayır və qorxu içində öz hönkürtüsünə, xırıltılı səs
çıxaran hıçqırıqlarına qulaq asır. Ağlayır, gözünün qarşısında
isə qapıda donub-qalmış uşaqları, Svenin iri, köməksiz əlləri,
pəncərədən boylanan bahar axşamı və iştirak etməyəcəyi iclas
canlanır. Ürəyində böyüyüb haraya çevrilən bir fikir yetişir,
formalaşır: “Kimdi onlar? Necə adamlardı? Onun həyatını
kimlər belə eləmişdi?”
363