Page 346 - XX yuzilin Norvec hekay?si_Layout 1
P. 346

XX əsrin Norveç hekayələri

               lər? Ürəyim mühərrik kimi işləyirdi. Heç vaxt fikirləşməzdim
               ki, ona cin lazım olacaq. Ən çətini limana yan almaq idi. Gə -
               mini losmanın mühərrikli qayığı ilə yan-yana sürməyə qorxur-
               dum. Mənə elə gəlirdi ki, qayıq gəminin altında qalacaq. O
               dəfə Biskay körfəzində belə də oldu. Onda losman hirsindən
               cilov gəmirirdi.
                   Çoxdan istefa verməliydim. Gəmini idarə eləyə bilməyən
               kapitan kimə lazımdır? Məni heç müfəttiş də götürməzlər.
               Bilirlər ki, içirəm, hər şeyi bilirlər. Belədə dənizlərdə dolaşıram,
               xeyli pul-para qazanıram”.
                   Şturman kapitanın arvadı haqqında fikirləşirdi. “Zavallı
               Liza! Kapitan onunla heyvan kimi davranır. Hə, heyvan kimi.
               Yoxsa dəli olmazdı. Onun, uşağının gələcəyinə zərbə vurmaq
               nə dərəcədə doğru olar? Vəzifədə qalmaq xətrinə buna gedə
               bilərəmmi?”
                   Saat on birin yarısıdır, – radist qız həyəcanlanmağa başladı.
                   Kapitanı tər basmışdı. Əlləri əsir, bütün bədəni titrəyirdi.
               Mavi gözləri qıpqırmızı olmuşdu.
                   Onsuz da, onlardan hansısa hər şeyi açıb danışacaq. Onda
               onun axırı çatacaq. Amma müharibə zamanı ən gənc kapitan
               idi. Onun gəmisini iki dəfə torpedayla vurmuşdular, yaralan -
         346
               mışdı, amma döyüş meydanından qaçmamışdı. Normandiya
               əməliyyatında iştirak etmişdi, gəmilərlə neft daşımışdı…
                   Hə, o vaxtlar neft daşıyırdı. İndi isə bu iyrənc məkanda
               oturub, öz adamlarının gözünün içinə baxmağa da qorxur.
                   Bir qurtum cin olsaydı. Bircə qurtum. İçməyə icazə verm ə   -
               sələr, gəmiyə gedib çıxa bilməyəcək.
                   Şturmanla radist baxışdılar.
                   “Maraqlıdır, – qız fikirləşirdi. – İçəndə birtəhər işinin öh -
               dəsindən gəlir, içkini atmaq istəyəndə isə aləm bir-birinə
               qarışır! İçənlər çoxdur. Dar gündə ona kömək etmədik, o da
               araq içməyə qurşandı. Amma burada özümüzü elə aparırıq,
               elə bil aydan arı, sudan duru adamlarıq!”
                   Şturman stolun üzərinə əyilib, kapitanın gözünün içinə
               baxdı. Demək istəyirdi ki: “İç, üstündən də pastila konfeti
   341   342   343   344   345   346   347   348   349   350   351