Page 326 - XX yuzilin Norvec hekay?si_Layout 1
P. 326

XX əsrin Norveç hekayələri

               qayıdıb təqaüdə çıxacaqlar, qocalıb əldən düşmüş adamlar
               kimi Əzrailin yolunu gözləyəcəklər. Sahildə kimsə onları yada
               salmır, dənizçilik idarəsindən başqa! Çünki adları idarənin
               kartote kasında yazılıb, buradan pensiya alır, qanunla vergi
               ödəyirlər. Deməli, bu, hələ son deyil, yaşamağa dəyər!
                   Gəmidə nisbətən cavanlar da çalışır, növbədən sonra qalıb
               artıq pul qazanmaq onların vecinə deyil, təki gəmi körpüyə
               yan alan kimi sahilə çıxsınlar. Əsl həyat oradadır! Cəmi bir gecə
               vaxtları var, gərək macal tapıb hər şeyin dadını çıxarsınlar. Kim
               bilir, bir də bura qayıtmaq nəsib olacaq, ya yox? Zaman dəyişir,
               gəmi başqa fraxt altında üzə bilər, bazara yeni oyunçular
               girər...
                   Müasir neftdaşıyan tanker. Geniş və işıqlı kayutlar, gəminin
               arxa hissəsində komandanın öz kayut-kompaniyası var.
               Divarları rəsmlər və reproduksiyalar bəzəyir. Çox gözəl və rahat
               interyer yaradılıb. Kayutlar kondisionerlərlə təchiz olunub.
               Gəmi sahibi canlara dəyən adamdır, mərhəmətlidir, özü
               üzməsə də, neftdaşımanın mahiyyətini yaxşı bilir, gəminin və
               dənizçilərin qayğısına qalır. Əlüzyuyanlar və duş kabinələri də
               gəminin arxa hissəsində yerləşir: dəhlizin bir tərəfində mat -
               roslar, digər tərəfində isə mexaniklər üçün. Cavanların
         326   çimməkdən ötrü ürəyi gedir. Bosman və yaşlı dənizçilərdən də
               bir neçəsi onlara qoşulur. Digər “qocalar” isə sahilə düşür, bir-
               iki parç pivə içib özlərini günə verirlər. Deyirlər ki, bizə bundan
               artıq heç nə lazım deyil! Bir sözlə, belə həyatdan yerlə-göy
               qədər razılıq edirlər. Dərhal da geri, tankerə qayıdırlar. Piyada
               gəzməklə araları yoxdur, pivəni içdin, otur taksiyə, xoş gəldin!
               Tankerə dönüb kayutlarında mışıl-mışıl yatırlar, sanki yuxunun
               həsrətini çəkiblər. Amma mehriban, hər şeyin yerini bilən
               adamlardır. Həyatın hər üzünü görüblər.
                   Cavanlar isə vurnuxmaqdan doymurlar. Hələ bərkə-boşa
               düşməyiblər. Ağıllanmırlar, gənclik həvəsi ilə alışıb-yanırlar. Bu
               yanğı onların beynini dumanlandırır, şəhvət hissini cilovlaya
               bilmirlər. Sahilə çıxan kimi sanki həyatlarının son gecəsini
               yaşayırlar: səhərəcən yeyib-içib əylənirlər. Bəyəm ingilis qızları
   321   322   323   324   325   326   327   328   329   330   331