Page 246 - XX yuzilin Norvec hekay?si_Layout 1

XX əsrin Norveç hekayələri

– Evi tük basıb, – qadın bəyan etdi, – mənzildə sidik iyin -
dən nəfəs almaq olmur. Mənim pərdələrimi cırıb pis günə
qoyub. Artıq onu bu evdə görmək istəmirəm!
– Bəs neyləyək? – Peter soruşdu.
– Xidmətlər bürosuna zəng elə.
– Hara?
– Lazımsız ev heyvanlarını öldürən büroya.
İki gün də dözdülər. Zavallı Şahın tükləri əvvəlkindən də
betər tökülürdü, gözlərinin odu sönmüşdü, qocalar evindəki
yiyə siz-sahibsiz adamlar kimi kədərli, hüznlü idi. Peter xid -
mətlər bürosuna zəng elədi. Söz verdilər ki, tezliklə adam gön -
dərib, bu iyrənc məxluqu aparacaqlar.
Ertəsi gün büro işçisi gəldi.
– Səbəti özünüzə götürün, – Alisa dedi, – bizi bu pişikdən
xilas edin.
– Yaxşı, – istehzayla gülümsünən kişinin üzündə müəm -
malı bir ifadə yarandı. – Onu özünə götürmək istəyən tapıl -
masa, iynə vurub öldürəcəyik. Mənə on kron ödəməlisiniz.
– Pişiyi öldürmək üçün on kron? – kişi pişiyi götürüb
aparandan sonra Peter donquldanmağa başladı. – Bəziləri
başqalarının hesabına qaz vurub, qazan doldurur!
246 – Eybi yoxdur, elə bil miras üçün vergi ödəmisən! – Fru
Alisa dedi. – Xahiş edirəm, barmaqlarını yaxşı-yaxşı təmizlə.
Axı sabah vəkillə görüşəcəyik.
– Kişinin gülüşü xoşuma gəlmədi, – Peter arvadına dedi, –
nəsə özünü qəribə aparırdı.

– Fryöken Felisiya pişiyini çox istəyirdi, – vəkilin gözləri
yaşarmışdı, – istəyirdi ki, pişik qocalığında xoş gün görsün,
əziyyət çəkməsin. Qarı bütün mal-mülkünü, daşınan və
daşınmaz əmlakını, qiymətli kağızlarını, nağd pullarını, bir
sözlə, hər şeyini pişiyi Şahın qəyyumuna bağışlayır. Pişiyi
götürən adam ona öz ailəsinin üzvü kimi münasibət bəsləməli,
qayğısını çəkməlidir. Əks halda, onun bütün mirası sahibsiz
pişikləri himayə edən fonda keçəcək və fonda Şahın adı
veriləcək.