Page 156 - XX yuzilin Norvec hekay?si_Layout 1
P. 156

XX əsrin Norveç hekayələri

                   Polis inspektoru düşündü ki, artıq onun işə qarışmaq
               vaxtıdı. Bu qəbil höcət adamları yaxşı tanıyırdı. Belələrindən
               həqiqəti – hakimiyyətin protokola qeyd eləmək istədiyi
               həqiqəti kəlbətinlə çəkib almaq lazımdı. Amma əgər belə tərs
               eşşəklər rast gəlirsə, o zaman ən başlıcası havadakı gərginliyi
               azaltmaqdı. Səlahiyyət sahibləri ilə xalq arasındakı soyuqluğu,
               gərginliyi aradan qaldırmaq üçün şahidə yaxınlaşmaq, onunla
               səmimi olmaq, qəlbindəki sarı simə toxunmaq gərəkdi. İns -
               pektor əsrarəngiz şəkildə baş mühəndisə göz vurdu, o da öz
               növbəsində başını yırğaladı, mehribancasına:
                   – Yaxşı, dostlar, elə bilirəm bir siqaret çəkməyin vaxtı çatıb, –
               dedi və stenoqrafçıya müraciət edərək – Yox, yox, bunu pro-
               tokola daxil eləmək lazım deyil. Ha-ha-ha. – Sonra gərnəşərək:
               – Fürsətdən istifadə edib bir az da dincələk, – dedi.
                   Komissiya üzvləri stullarında yayılıb, rahat nəfəs aldılar.
               Polis inspektoru siqaret qutusunu növbə ilə hamıya uzatdı.
               Nazirlikdən olan məmur “yox, sağ olun” – dedi və cibindən
               tənbəki kisəsini, tütünü və qısa ingilis müştüyünü çıxartdı.
               Adətən, belə təmtəraqlı, əyri müştüyü heç yerə tələsməyə
               ehtiyac duymayan sanballı adamlar dəbdəbəli yazı masasının
               arxasında oturub çəkirlər.
         156       – Siqaret? – deyə inspektor şahidə müraciət elədi. – Bir az
               irəli gəlib masaya yaxın oturun, – dedi və mehribancasına
               gülümsədi.
                   Qaşqabaqlı və ehtiyatlı şahid stulu ilə birlikdə irəli gəldi və
               kobud barmaqları ilə siqareti yöndəmsiz şəkildə qutudan
               çıxartdı. İnspektor ona siqareti yandırması üçün masanın bu
               başından alışqanı uzatdı və oğrun-oğrun onu süzdü. İşçi paltarı
               geymiş güclü, irisümüklü, kürənsaçlı oğlandı. Günəşin və təmiz
               havanın nə olduğunu bilməyən solğun, çilli sifəti vardı. Üzdən
               ona 30–35 yaş vermək olardı. İnspektor istefada olan piyada
               zabiti idi və bu tip insanları yaxşı tanıyırdı. Onlar sanki orduda
               aşağı rütbə daşımaq, həyatda isə azmaaşlı işçi olmaq üçün
               yaradılmışdı. Belələrinin beyni, cəld olmasa da, yaxşı işləyir,
               əvəzində onlar çalışqan və zəhmətkeş olurlar. Həm də
               tərsdilər.
   151   152   153   154   155   156   157   158   159   160   161