Page 140 - XX yuzilin Norvec hekay?si_Layout 1
P. 140

XX əsrin Norveç hekayələri

               ləyir, adamın lap zəhləsini tökürdü. Üz-gözü, paltarı tamam
               islanmışdı, boynundan su axırdı. Özünü narahat hiss edirdi,
               nəsə alınmırdı, sanki nəsə çatmırdı, onu məngənəyə salıb
               sıxırdılar...
                   Ürəyindən keçdi ki, gərək almanı götürəydi. Səkinin
               kənarında əyləşib xeyli ağladı, elə bilirdi ki, bu göz yaşları alma
               üçündür. Ürəkdən ağlayırdı, gözünün qorasını sıxmaq xoşuna
               gəlmişdi, ancaq bunu başa düşəndə artıq gec idi, göz yaşları
               qurumuşdu, əvəzində küt ağrı qalmışdı. Bu ağrının yerini tapa
               bilmirdi, tapsaydı da, üstünə üfürmək mümkün olmayacaqdı,
               ona görə də qalxıb yoluna davam etdi. Səkinin kənarında
               oturduğu üçün şalvarı da islanmışdı. Göy guruldayır, ildırım
               çaxır, yağış da elə tökürdü ki, tut ucundan, çıx göyə!
               Navalçalardan axan suyun ardı-arası kəsilmirdi, küçə və səkiləri
               su basmışdı. Xerdisin üzü də su içində idi, yağış göz açmağa
               qoymur, soyuq damcılar yaxalığından içəri süzülüb bədənini
               deşirdi. Evə gəlib qapıya söykəndi ki, yağışdan qorunsun.
               Qapının arxasında pillələr, dəhliz vardı, Finnin və onun
               valideynlərinin mənzili də burada yerləşirdi. Cəmi bir neçə
               pillə qalxmaq lazımdır. Finn qızlarla oynamağı sevir, əlbəttə ki,
               kefi yaxşı olanda. Xerdisin qəlbində ümid qığılcımı şölələndi.
         140   Küçədən əvvəlkitək yağış şırıltısının səsi gəlsə də, içəridən də
               müxtəlif səslər eşidilirdi. Divara qısıla-qısıla pillələri qalxdı. Hər
               pilləni qalxdıqca yağışın səsi azalır, yuxarıdan gələn səs isə
               artırdı. Adamların səsi idi. İndi Finnə nə desin? Eh, deyər ki,
               dişi laxlayıb. Ya da yox, yaxşısı budur, Finndən xəbər alsın ki,
               onunla həyətə düşüb bənd qurmağa razıdır? Özü də böyük
               bənd! Xerdis bəndin böyüklüyünü göstərmək üçün əlini yuxarı
               uzatdı, pəncəsi üstündə dayandı, bundan hündürə əli çatmırdı.
               Əli uyuşdu, onu hərəkət etdirməkdə çətinlik çəkdi.
                   Birdən tez əlini yanına saldı, islanmış plaşında büzüşüb
               qaldı, diqqətlə dinləməyə başladı.
                   Divarın arxasındakı səslər getdikcə artırdı. Qadın ucadan
               ah-nalə edib hönkürürdü. Göz yaşı tökürdü! Xerdis qorxudan
               tərpənə bilmədi. Amma gizlincə qulaq asmaq ona çox maraqlı
   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145