Page 138 - XX yuzilin Norvec hekay?si_Layout 1
P. 138

XX əsrin Norveç hekayələri

               təmiz tualetin qoxuları bir-birinə qarışıb ağ qoxu yaradırdı.
               Evləri çox səliqəli və rahat idi. Xerdis bu qoxunu içinə çəkib
               qapını döydü.
                   – Matilda gəzməyə çıxacaq?
                   Matildanın anası enli, səliqə ilə ütülənmiş önlük taxmışdı,
               saçları onu çox gözəl göstərirdi. Ümumiyyətlə, o, həmişə belə
               idi. Mətbəxdəki səliqə-sahmana söz ola bilməzdi. Bir kənarda
               isə təmizlikdən par-par yanan on cüt çəkələk düzülmüşdü.
                   – Belə havada?
                   Otaqdan qarışıq səslər gəlirdi: kimsə ucadan dərs oxuyur,
               kimsə gülürdü, topu döşəmənin üstündə atıb-tuturdular,
               kimsə yırğalanan stula yayılıb onu cırıldadırdı.
                   Xerdisi qəhər boğdu, çətinliklə nəfəs alırdı, gözləri doldu.
               Güclə eşidilən səslə dedi:
                   – Mən yalnız ona bir söz demək istəyirdim...
                   Matildanın anası təpədən-dırnağadək islanmış qızcığazı
               süzdü. Tərəddüdlə bildirdi:
                   – Yaxşı, keç içəri.
                   Xerdisi xoşbəxtlik hissi bürüdü. İlahi, Matildanın necə
               mehriban və gözəl anası var! İçəri ayaq basmazdan əvvəl
               qadına təzim elədi.
         138       Xerdis islanmış plaşla otağa daxil olanda hamı səsini kəsdi.
               Matildanın yırğalanan stula yayılmış atası əlindəki qəzeti
               kənara qoydu, örtük çəkilmiş yemək masasının arxasında
               əyləşib dərs oxuyan dörd uşaq da başını qaldırıb qıza baxdı.
               Ailənin beşyaşlı qızı körpə qardaşını qucağında tutmuşdu,
               onlar da gülməyə ara verib Xerdisə tərəf çevrildilər. Matilda
               rəfiqəsini görəndə heç də onun qarşısına qaçmadı, əlindəki
               topu sakitcə atıb-tuturdu, üstəlik, top havaya qalxanda macal
               tapıb əl çalırdı. Demək olmazdı ki, Xerdisin gəlişindən məmnun
               idi. Matildanın anası dedi:
                   – Sənə sözü var...
                   Ana bu sözləri elə söylədi ki, sanki üzr istəyirdi. Elə bil
               deyirdi: “Matilda, narahat olma, indi çıxıb gedəcək”. Qız topla
               oynaya-oynaya ağızucu soruşdu:
                   – Nə deyəcəkdin?
   133   134   135   136   137   138   139   140   141   142   143