Page 72 - Miisir
P. 72

Murad isti göz yaşları axıtmağa başladı. Bu vaxt evin o biri başında onun yeddi-
                  sәkkiz yaşlı böyük qardaşı göründü.
                     İbrahim pıçıltı ilә dedi:
                       – Mәnә yaman oxşayır. Kasıb paltarda olmasaydı, elә bilәrdilәr ki, elә mәnәm.
                     Qadın böyük oğluna yumruğunu göstәrib qışqırdı:
                      – İbrahim, qәddar uşaq, bura gәl.
                     – Sәn mәni cәzalandıracaqsan, tәşәkkür edirәm, – deyә oğlan anasından uzaq -
                  laşmaq istәdi.
                     Anası sözünә davam elәdi:
                       – Elә sәnә yaxşı lәqәb veriblәr. Elә әsl balaca paşasan, balaca qәddarsan.
                  Yaxşı ki, varlı ailәsindә doğulmamısan. Hә, hә, anana ağız-burnunu әy, ay pis uşaq,
                  zәhәr tuluğu! Dayan, qoy bir atan evә gәlsin, o sәnin cәzanı yaxşıca verәr.
                     Murad da qışqırdı:
                      – Hә, dayan, qәddar balaca paşa, gör atam sәni necә әzişdirәcәk.
                     İbrahim kәlin belindә zorla oturmuşdu. O qışqırdı:
                       – Bu, iyrәncdir, dözülmәzdir! Ay kәl, mәni yerә endir, mәni tәhqir edәn bu
                  әkinçilәri cәzalandırmaq istәyirәm.
                     Kәl yenә dә böyürdü vә balaca paşaya yenә dә elә gәldi ki, kәl ona gülür. Enli
                  qanadlar havada çırpıldı vә kәl yuxarı qalxdı.
                     Bir azdan kәl artıq tarlada taxıl biçәn әkinçi atanın vә uşaqlarının üzәrindә asılıb
                  qalmışdı. Biçinçilәr dә bu sehrli heyvanı görmәdilәr.
                     Dincәlmәk vaxtı gәlib çatdı. Ata dedi:
                      – Yaxşı, Bayumi, işindәn çox razıyam. Dәrzlәri әla bağlamısan. Sala, orağın gö -
         72
                  zәl biçir. Balaca Qasım, yaşına görә pis işlәmәmisәn. Sәn isә...
                     Bu vaxt qoca әkinçinin sәsi sәrtlәşdi. O, bir neçә addım kәnarda uzanmış yeddi
                  yaşlı oğlana üzünü tutub dedi:
                      –Tәnbәl İbrahim, bura gәl.
                     Oğlan yavaş-yavaş yerindәn qalxdı.
                     – Nә oldu, mәn gәlim sәnin dalınca?! Ay sәni, balaca paşa!
                     – Yenә dә! – İbrahim aşağı elә әyildi ki, az qala, kәlin belindәn yıxılacaqdı.
                     O, asta-asta biçinçilәrә yaxınlaşan, pırpız saçı üzünә tökülmüş yeddi-sәkkiz
                  yaşında oğlanı zorla görә bildi. İlk baxışdan özünün sifәtini, yerişini... hәr çizgisini
                  tanıdı. Ata qışqırdı:
   67   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77