Page 67 - Miisir
P. 67

uta ncaq çarvadarı dәvәsi ilә gәtirmişdilәr. Bütün bunlar bir şıltaq uşağın әmri ilә
           baş vermişdi.
               Riza paşanın sәkkiz yaşında İbrahim adlı olduqca tәrbiyәsiz vә әrköyün oğlu
           vardı. Onu islah etmәk üçün ciddi nәzarәt lazım idi, ancaq atası xidmәti işlәrinә
           görә tez-tez Qahirәdәn getmәli olduğundan uşağın tәrbiyәsini öz anasına, nәnәsinә
           vә xalalarına tapşırırdı.
               Onlar İbrahimi çox әrköyün etmişdilәr, ona zarafatla “balaca paşa” deyirdilәr.
           Nökәr vә qullar bu lәqәbi qorxu içindә tәkrar edirdilәr, çünki balaca paşa çox
           amansız idi, әn kiçik tәqsirә görә qullara ağır cәza verirdi.
               Tanınmış misirlilәrin uşaqlarının çoxu kimi, İbrahim dә yaraşıqlı atları gözәl
           palma ağacları әkilmiş yollarda dәlicәsinә  çapırdı.
               Sonra dromader-hacimi dәvәlәrә meyil saldı vә bir neçә hәftә onlara minib
           vadidә gәzdi. Tezliklә dromader dәvәlәr İbrahimi bezdirdi. İndi dә yaraşıqlı ulaqlar
           cәld vә yüngül yerişlә onu qızılı naxışlı qırmızı çul salınmış bellәrindә gәzdirmәyә
           başladılar. Sonra da yalnız ekipajlarda gәzdi vә qumrovlu boyunbağı ilә bәzәnmiş
           atları, qırmızı ipәk qotazlar asılan qәşәng qatırları sürmәyә başladı.
               Nәhayәt, varlı şәrqlilәrin mindiyi bütün heyvanlar onu bezdirdi. O, artıq tay -
           buy    nuzlu, qanadlı әfsanәvi atları arzulayır, öz tövlәsindәki atlara, ulaqlara, dro ma -
           der vә qatırlara baxmaq belә istәmirdi.
               Bir gün eyvanda oturub qәmgin halda yaşıllığa bürünmüş möcüzәli bağını seyr
           edirdi, fikirlәşirdi ki, dünyanın әn bәdbәxt uşaqlarından biridir. Birdәn Mamudu
           dәvәsi ilә gördü vә balaca paşanın şıltaq beynindә qәribә bir fikir oyandı. Әlini әlinә
           vuraraq, qulu çağırıb dedi:                                                                                67
               – Әhmәd, o dәvәni görürsәn?
               Qara qul әllәrini sinәsinә apardı.
               – Mәn o dәvәdә gәzmәk istәyirәm. Çarvadara de ki, tez onu bura gәtirsin.
               – Yaxşı, cәnab.
               Mamud dәvәni gәtirәn kimi İbrahim eyvandan düşüb qaça-qaça gәldi. Çarvadara
           fikir vermәdәn dәvәyә yaxınlaşdı vә ağacla iki dәfә onun dizlәrinә vurdu.
               Dәvә, adәti üzrә, ayaqlarını qatladı vә balaca paşa onun belinә mindi. Dәvә
           ayağa qalxıb addımladı. Әvvәl hәr şey yaxşı gedirdi. Dәvә ilә gәzmәsi vә onun uzun
           ayaqlarını xiyabana ağır-ağır basması İbrahimin xoşuna gәlmişdi. Dәvәnin dalınca
   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71   72