Page 66 - Miisir

Balaca paşa

Qahirәnin yoxsullar mәhәllәsindә bәdbәxt adamlar yaşayırdılar: şikәst ata, zәif
düşmüş ana, onların balaca qızı Fatma vә yeddi yaşlı oğlu Mamud. Ailәdә işlәyәn
ye ganә adam Mamud idi. O, hәr sәhәr dәvәsini sürüb, qazanc dalınca gedirdi. Ya
daş çıxarılan yerdәn tikilәn binalara daş daşıyır, ya meşәdәki hәyәtlәrdәn kәpәyi
yığışdırır, ya sahәlәrdәn dükanlara şәkәr qamışı daşıyırdı. Bәzәn dә dәvәsinin be -
li ndә, palma kәndirindәn toxunmuş sәbәtdә bütün ailәni gәzdirirdi. Bir sözlә, Ma -
mud heç bir işdәn boyun qaçırmırdı, tәki pul qazansın.
Misirdә yalnız birhürgüclü dәvәlәr olur, ona görә hamısını “dromedar” adlandırırlar,
amma onların da iki növü var: misirlilәr birinә “cameli”, birinә “hacimi” deyirlәr.
Cameli hündür, güclüdür, lәngәrli addımlarla yeriyir vә ağır yüklәrin daşınmasında
istifadә olunur. Hacimi isә çox cәlddir, onlara, adәtәn, zәvvarlar, hәccә gedәnlәr
minirlәr.
Mamudun dәvәsi cameli idi.
Bir dәfә yazıq uşaq bütün cәhdlәrinә baxmayaraq iş tapa bilmәdi. Çox kәdәrlәndi
vә ümidlә şәhәrdәn kәnara çıxdı ki, bәlkә, kimsә ona iş buyurdu.
Birdәn sәs eşitdi:
– Ey, çarvadar, bura gәl.
Mamud geri dönüb tikmәli paltarlı nәhәng bir zәncini gördü. Zәnci tәkrar elәdi:
– Çarvadar, bura gәl!
Zәnci Mamudu varlılar mәhәllәsinә apardı. Onlar bağın hündür hasarının geniş
66
darvazasının qarşısında dayandılar. Darvaza açılanda oğlan qarşısında yaşıl çәmәnlikli,
iki hündür fәvvarәylә bәzәnmiş yaraşıqlı bir ev gördü. Zәnci dedi:
– Gir içәri.
– Yaxşı, – Mamud cavab verdi, – amma...
O, dördayaqlı nәhәng yol yoldaşına işarә elәdi.
– O da içәri girsin. Elә әsas odur.
Dәvә balaca sahibinin dalınca addımladı. Darvaza örtüldü.
Mamuda elә gәldi ki, bir sehrli saray görür, lakin bu, sadәcә olaraq, Riza
paşanın şәhәr kәnarındakı evi idi. Әn tәәccüblüsü o ola bilәrdi ki, bu yaraşıqlı bağa