Page 77 - Miisir

– Balıqçı әmi, icazә ver, sәnә bir hiylә öyrәdim ki, balıq suyun üzünә çıxsın.
Balıqçı mәmnun oldu:
– De, mәnim balam.
Uşaq çörәkdәn bir parça qoparıb kanala atdı. Kiçik balıq çörәyi görüb suyun
üzünә çıxdı, çörәkdәn bir az qopardıb yenidәn suyun altına getdi. Uşaq sevincindәn
çörәyin hamısını suya atdı.
Böyük balıq sürәtlә çörәyә tәrәf gәlib, әtrafına fırlandı, sonra onu quyruğuyla vu -
rub suya batırdı. Balıqlar sevinclә çörәyin әtrafına toplaşıb yemәyә başladılar.
Böyük balıq dedi:
– Bu, lәzzәtli yemәkdi, Allah bizә hәr gün belә gözәl balıqçı yetirsin.
Әbu Xattaf kanalın kәnarında mat-mәәttәl qalmışdı: “Gör nә pis oldu, vaxtım
da itdi, ayaqqabım da, bir dәnә dә olsun, balıq tuta bilmәdim”.
Bu dәfә tilova iki qarmaq bağlayıb dedi: “Axırıncı dәfә yoxlayım, görüm, nә
olur”. Qarmaqları suya atıb gözlәmәyә başladı. Böyük balığın yoldaşı dedi:
– Bu balıqçıya bu gün çox güldük, ona kәlәk gәldik, gәrәk ayaqqabısını qaytaraq.
Balıq ayaqqabının hәr tayını bir qarmağa bağladı. Balıqçı qarmaqların ağırlaşdığını
hiss edәrәk, sevinclә “ya Allah!” deyib var gücüylә çәkdi. Qarmaqlar ayaqqabıyla
çıxdı, balıq isә suyun altına getdi.
Uşaqlar gülüşdülәr.

77