Page 168 - Migel Delibes "Seçilmiş əsərləri"
P. 168
sübut isә Sizin әl verәndә soyuq davranışınızdı. Yenә sa-
yımmı? Açığını desәm, bir az qәtiyyәtli olsaydıq, gәrәk
elә onda görüşümüzә xitam verәydik. Ancaq bizdә cәsa-
rәt çatışmadı, bunu da qismәn başa düşmәk olar. İnsan
hәmişә nәyәsә ümid elәyir, fikirlәşir ki, bu soyuqluğun
ömrü, ola bilsin, qısadı, bir az sәbir elәsә, hәr şey
qaydasına düşә bilәr. Boş xәyallardı! Bizim görüşümüz
uğursuzluğa mәhkumdu; Sizin rәdd cavabınız, görünür,
әvvәlcәdәn hazır idi. Sonra taksidә qәsdәn ara-lı
oturmağınız, başağrısını bәhanә elәyib Retiroya getmәk-
dәn boyun qaçırmağınız, elә ilk gecә qatarıyla Sevilyaya
qayıtmaq istәmәyiniz... Yenә saymağa dәyәrmi?
Mәnim şikayәtlәnmәyә haqqım yoxdu, senyora.
Hәyatda belә şeylәr hәr addımbaşı olur. Yarım il әrzindә
mәktubla müntәzәm olaraq davam etdirilәn aşiqanә
münasibәt, elә ilk görüşdәcә puç olub gedir. Bu da olan
şeydi. Ancaq içimi sızıldadan belә bir qәnaәt var ki,
168 mәnim әvәzimә Sizi dünyanın әn gözәl kişisi dә gözlә-
sәydi, yenә özünüzü bu cür aparacaqdınız. Bir sözlә,
senyora, mәnim dәrk elәyә bilmәdiyim sәbәblәrә görә,
bizim gәlәcәyimiz artıq doğulmamışdan әvvәl ölüydü.
Niyә axı? Nә vaxtdan? Nә üçün? Mәni üzәn bu suallarla
baş-başa qalmışam. Bundan başqa, әgәr hәr şey mәhz
belәydisә, әgәr, bәdbәxtlikdәn, hәr şey belәdirsә, zәhmәt
olmasa, deyin, bizim әlaqәmizin üzülmәsinә bu cür
çirkin tәrzdә yanaşmaq nәyә lazım? Bu acı kinayәniz,
atmacalarınız nәyә lazım? Bütün bunların arxasında
günahını hiss elәyib, özünü tәmizә çıxartmaq istәyi dur-
mur ki? Deyirsiniz, mәn yaxşı cәhәtlәrimlә fәrqlәn-
mirәm, ancaq hansı cәhәtlәrimlә – fiziki, ya mәnәvi?
Mәn iddialı gonbulcuğazam, ancaq mәnim nәyә iddiam
olub? Möhtәrәm senyora, bütün yazışma boyu Sizi
özümә arvad elәmәkdәn savayı nә iddiam olub ki? Mәn
ikiüzlü vә yalançıyam, – ancaq boyumun bir metr altmış
yox, bir metr әlli sәkkiz olduğuna, ya şәkil çәkdirәndә
iki santimetr artıq görsәnmәk üçün xırda bir biclik
yımmı? Açığını desәm, bir az qәtiyyәtli olsaydıq, gәrәk
elә onda görüşümüzә xitam verәydik. Ancaq bizdә cәsa-
rәt çatışmadı, bunu da qismәn başa düşmәk olar. İnsan
hәmişә nәyәsә ümid elәyir, fikirlәşir ki, bu soyuqluğun
ömrü, ola bilsin, qısadı, bir az sәbir elәsә, hәr şey
qaydasına düşә bilәr. Boş xәyallardı! Bizim görüşümüz
uğursuzluğa mәhkumdu; Sizin rәdd cavabınız, görünür,
әvvәlcәdәn hazır idi. Sonra taksidә qәsdәn ara-lı
oturmağınız, başağrısını bәhanә elәyib Retiroya getmәk-
dәn boyun qaçırmağınız, elә ilk gecә qatarıyla Sevilyaya
qayıtmaq istәmәyiniz... Yenә saymağa dәyәrmi?
Mәnim şikayәtlәnmәyә haqqım yoxdu, senyora.
Hәyatda belә şeylәr hәr addımbaşı olur. Yarım il әrzindә
mәktubla müntәzәm olaraq davam etdirilәn aşiqanә
münasibәt, elә ilk görüşdәcә puç olub gedir. Bu da olan
şeydi. Ancaq içimi sızıldadan belә bir qәnaәt var ki,
168 mәnim әvәzimә Sizi dünyanın әn gözәl kişisi dә gözlә-
sәydi, yenә özünüzü bu cür aparacaqdınız. Bir sözlә,
senyora, mәnim dәrk elәyә bilmәdiyim sәbәblәrә görә,
bizim gәlәcәyimiz artıq doğulmamışdan әvvәl ölüydü.
Niyә axı? Nә vaxtdan? Nә üçün? Mәni üzәn bu suallarla
baş-başa qalmışam. Bundan başqa, әgәr hәr şey mәhz
belәydisә, әgәr, bәdbәxtlikdәn, hәr şey belәdirsә, zәhmәt
olmasa, deyin, bizim әlaqәmizin üzülmәsinә bu cür
çirkin tәrzdә yanaşmaq nәyә lazım? Bu acı kinayәniz,
atmacalarınız nәyә lazım? Bütün bunların arxasında
günahını hiss elәyib, özünü tәmizә çıxartmaq istәyi dur-
mur ki? Deyirsiniz, mәn yaxşı cәhәtlәrimlә fәrqlәn-
mirәm, ancaq hansı cәhәtlәrimlә – fiziki, ya mәnәvi?
Mәn iddialı gonbulcuğazam, ancaq mәnim nәyә iddiam
olub? Möhtәrәm senyora, bütün yazışma boyu Sizi
özümә arvad elәmәkdәn savayı nә iddiam olub ki? Mәn
ikiüzlü vә yalançıyam, – ancaq boyumun bir metr altmış
yox, bir metr әlli sәkkiz olduğuna, ya şәkil çәkdirәndә
iki santimetr artıq görsәnmәk üçün xırda bir biclik