Page 521 - alberto moravia_Макет 1
P. 521
İştaha
ki, nimçәdә yalnız bir topa sümük qaldı. Evlәrindә bu cür
fürsәt hәlәm-hәlәm әlә düşmürdü – anası simic arvaddı, hәm
dә gül satmaqla çox qazanmaq olmur. Karlo da yemәk
mәrasiminin dostlar üçün bir tamaşa olduğunu bildiyindәn
çox vaxt elә özü dilә gәlirdi:
– Hә, bu gün mәni harasa dәvәt etmәk fikriniz var? Nә
sifariş versәniz, nә qәdәr istәsәniz, yeyәrәm. Gedәr?
Bir bazar günü Karlo mәnә xәbәr verdi ki, bәs hәr ikimiz
onun adaxlısı Faustinanın evinә dәvәtliyik. Bәrk tәәccüblәndim,
çünki bu ailә ilә yaxından tanış deyildim, başa düşmürdüm ki,
mәni ora niyә dәvәt etsinlәr. Niyәsini Karlo ilә görüşәrkәn
bildim. Әvvәlcәdәn şәrtlәşdiyimiz kimi, İtaliya prospektindә
görüşdük. Karlo mәyus idi, dilxor görünürdü, әlini cibinә
qoymuşdu, tez-tez dә dәrindәn köks ötürürdü. Faustinagilә
çatanacan yolda ondan soruşdum ki, nolub, nә baş verib?
Ancaq mәnә köks ötürmәklә cavab verdi. Bir dә soruşdum.
Yenә dәrindәn köks ötürdü. Axırda dedim:
– Bilirsәn nә var? Demirsәn demә, amma bәsdir içini
çәkdin. Sәn lap suitiyә oxşayırsan.
– Bәyәm suitilәr köks ötürür?
– Yox. Amma köks ötürsәydilәr, eynәn sәninkinә oxşayardı.
Karlo daha bir dәfә içini çәkib, nәhayәt, mәtlәbә keçdi.
– Sәni dәvәt etmәlәrini özüm xahiş elәdim. İstәyirәm bir
işdә mәnә kömәk edәsәn. Söz verirsәn buna?
Söz verdim.
Karlo yenә içini çәkib dedi:
– Faustina daha mәni sevmir.
Boynuma alım ki, bunu eşidәndә sevindim: Faustina
xoşuma gәlirdi vә heç cür anlamırdım ki, bu qız Karloda nә
tapıb, onun nәyinә vurulub. Amma mәn yaxşı dost idim, heç
vaxt qızın nazını çәkmәyә, könlünә girmәyә çalışmırdım,
xoşuma gәldiyini ona heç eyhamla da qandırmırdım. Özümü
bivecliyә qoyub:
521