Page 63 - book-online
P. 63
Àòàìûí äîñòëàðû
qәdәr bütün hisslәrimizi çәkinmәdәn paylaşırdıq.
Dediklәrimizin hamısını dinlәyir, bәzәn cavablar verir,
bәzәn isә sәmadakı ulduzları göstәrib onların hәrәkәtlәrini
anlatmağa çalışırdı.
Anamın xәstәliklәrinin başladığı günlәrdәn müalicәsi
ilә özü mәşğul olurdu. Şәfa tapmayacağını, yavaş-yavaş
ölümә doğru sürüklәndiyini yaxşı anlayırdı. Bu sәbәbdәn
dә xәstәni dava-dәrmandan daha çox tәlqinlәri ilә
sakitlәşdirmәyә, rahat etmәyә çalışırdı. Saatlarla yatağının
yanında oturub danışır, xatirәlәrini bölüşür, tibbdәki
yeni kәşflәrdәn, tarixdәn, әdәbiyyatdan, fәlsәfәdәn söz
açırdı. Anam ölümündәn qabaqkı neçә illәr әrzindә
bәzәn doktorla baş-başa qalmaq istәyir, otaqdan çıxmamızı
xahiş edirdi. Belә tәkbәtәk söhbәtlәrdәn sonra doktor
bizә xәstәliyin get-gedә irәlilәdiyini xәbәr verirdi. Anamı
mümkün qәdәr sakit şәraitdә, hüzur içindә saxlamamızın
vacibliyini söylәyirdi. O illәr atamın hәyatının çox qarışıq
dövrü olduğundan, xәstәnin yanında bu barәdә danışmağa
icazә vermirdi. Ümumiyyәtlә, siyasәt mövzusuna
toxunmağı tamam yasaq etmişdi. Hәr dәfә doktorla
tәkbaşına söhbәtlәrdәn sonra anamın üzündәki iztirab
cizgilәri sanki bir az yumşalmış kimi görünürdü. Ümumi
vәziyyәtindә bir müddәt davam edәn yaxşılaşma nәzәrә
çarpırdı. Sonralar öyrәndik ki, ikilikdә aparılan bu gizli
söhbәtlәrdә anam ailә başçısının – atamın mәruz qaldığı
mәnәvi iztirablar azacıq da olsa, sәngiyәnә qәdәr hәyatda
qalmaq, yaşamaq, ona mәnәvi dәstәk olmaq istәyirmiş!
Atam ölüm yatağına düşәndә doktor Bolqarıstanda
idi. Geri dönәr-dönmәz bizә gәldi. Hamımızı başına
topladı. Bir yandan ağlayır, o biri yandan da ölümün,
insanın Allah hüzuruna çıxmamışdan әvvәl verdiyi son
imtahan olduğunu deyirdi. Ona atamın ölümündәn bir
63
qәdәr bütün hisslәrimizi çәkinmәdәn paylaşırdıq.
Dediklәrimizin hamısını dinlәyir, bәzәn cavablar verir,
bәzәn isә sәmadakı ulduzları göstәrib onların hәrәkәtlәrini
anlatmağa çalışırdı.
Anamın xәstәliklәrinin başladığı günlәrdәn müalicәsi
ilә özü mәşğul olurdu. Şәfa tapmayacağını, yavaş-yavaş
ölümә doğru sürüklәndiyini yaxşı anlayırdı. Bu sәbәbdәn
dә xәstәni dava-dәrmandan daha çox tәlqinlәri ilә
sakitlәşdirmәyә, rahat etmәyә çalışırdı. Saatlarla yatağının
yanında oturub danışır, xatirәlәrini bölüşür, tibbdәki
yeni kәşflәrdәn, tarixdәn, әdәbiyyatdan, fәlsәfәdәn söz
açırdı. Anam ölümündәn qabaqkı neçә illәr әrzindә
bәzәn doktorla baş-başa qalmaq istәyir, otaqdan çıxmamızı
xahiş edirdi. Belә tәkbәtәk söhbәtlәrdәn sonra doktor
bizә xәstәliyin get-gedә irәlilәdiyini xәbәr verirdi. Anamı
mümkün qәdәr sakit şәraitdә, hüzur içindә saxlamamızın
vacibliyini söylәyirdi. O illәr atamın hәyatının çox qarışıq
dövrü olduğundan, xәstәnin yanında bu barәdә danışmağa
icazә vermirdi. Ümumiyyәtlә, siyasәt mövzusuna
toxunmağı tamam yasaq etmişdi. Hәr dәfә doktorla
tәkbaşına söhbәtlәrdәn sonra anamın üzündәki iztirab
cizgilәri sanki bir az yumşalmış kimi görünürdü. Ümumi
vәziyyәtindә bir müddәt davam edәn yaxşılaşma nәzәrә
çarpırdı. Sonralar öyrәndik ki, ikilikdә aparılan bu gizli
söhbәtlәrdә anam ailә başçısının – atamın mәruz qaldığı
mәnәvi iztirablar azacıq da olsa, sәngiyәnә qәdәr hәyatda
qalmaq, yaşamaq, ona mәnәvi dәstәk olmaq istәyirmiş!
Atam ölüm yatağına düşәndә doktor Bolqarıstanda
idi. Geri dönәr-dönmәz bizә gәldi. Hamımızı başına
topladı. Bir yandan ağlayır, o biri yandan da ölümün,
insanın Allah hüzuruna çıxmamışdan әvvәl verdiyi son
imtahan olduğunu deyirdi. Ona atamın ölümündәn bir
63