Page 311 - book-online
P. 311
Àòàìûí äîñòëàðû
“Bu mәktubu sizә yazarkәn duyduğum hisslәri sözlә
necә anladım? Hәm әsәbilәşirәm, hәm dә gülürәm. Əsә-
bilәşirәm, çünki azad edilmәyimizlә bağlı göndәrdiyim
teleqramın üstündәn bir ay keçdi. Amma hәlә dә bura-
dayam. Gülürәm, çünki bu bir ay әrzindә hәr gün, hәr
saat buradan hәrәkәt etmәk ehtimalı mövcuddur”.
Bir axşam, tәxminәn saat ona yaxın sәssiz küçәmizdә
araba tәkәrlәrinin taqqıltısı eşidildi. Araba düz bağça
qapımızın qabağında dayandı. Xidmәtçimiz Hәsәnin
“Bәyәfәndi! Bәyәfәndi!” – deyә qışqırdığını eşitdik. Qaça-
raq aşağı endik. Atamız gәlmişdi.
Sәhәrә qәdәr oturduq. Yanında, yaxud düz gözünün
qabağında olduğumuz halda bәzәn birimizi tәlaşla ax-
tarır, “Haradadır? Haradadır?” – deyә soraqlayırdı. Er-
tәsi gün gәtirdiyi hәdiyyәlәri payladı. Bunlar ölçülәri
ayağımıza çox böyük ayaqqabılar, bәdәnimizә çox böyük
olan paltarlar idi.
“Mәn elә bilirdim ki, siz lap böyümüsünüz”.
Duyduğu böyük hәsrәt onu belә yanlış düşüncәyә
vadar etmişdi.
Bir hәftә sonra Anadoluya getdi.
Keçiörәn
On-on iki yaşıma qәdәrki hәyatımda keçmiş za-
manların daha çox atamla bağlı buraxdığı iztirabları
yazdım. İndi isә şüurlu, yetkin hәyatda davam edәn ata-
oğul hekayәsinin tәsvirinә keçirәm. Deyә bilәrәm ki,
atamı, әslindә bu yaşdan tanımağa başladım. Molla
Gürani vә Sәrracxanabaşı mәhәllәlәri uzaq keçmişin
qaranlığında ara-sıra parıldayıb yox olan işıqlara bәnzәyir.
311
“Bu mәktubu sizә yazarkәn duyduğum hisslәri sözlә
necә anladım? Hәm әsәbilәşirәm, hәm dә gülürәm. Əsә-
bilәşirәm, çünki azad edilmәyimizlә bağlı göndәrdiyim
teleqramın üstündәn bir ay keçdi. Amma hәlә dә bura-
dayam. Gülürәm, çünki bu bir ay әrzindә hәr gün, hәr
saat buradan hәrәkәt etmәk ehtimalı mövcuddur”.
Bir axşam, tәxminәn saat ona yaxın sәssiz küçәmizdә
araba tәkәrlәrinin taqqıltısı eşidildi. Araba düz bağça
qapımızın qabağında dayandı. Xidmәtçimiz Hәsәnin
“Bәyәfәndi! Bәyәfәndi!” – deyә qışqırdığını eşitdik. Qaça-
raq aşağı endik. Atamız gәlmişdi.
Sәhәrә qәdәr oturduq. Yanında, yaxud düz gözünün
qabağında olduğumuz halda bәzәn birimizi tәlaşla ax-
tarır, “Haradadır? Haradadır?” – deyә soraqlayırdı. Er-
tәsi gün gәtirdiyi hәdiyyәlәri payladı. Bunlar ölçülәri
ayağımıza çox böyük ayaqqabılar, bәdәnimizә çox böyük
olan paltarlar idi.
“Mәn elә bilirdim ki, siz lap böyümüsünüz”.
Duyduğu böyük hәsrәt onu belә yanlış düşüncәyә
vadar etmişdi.
Bir hәftә sonra Anadoluya getdi.
Keçiörәn
On-on iki yaşıma qәdәrki hәyatımda keçmiş za-
manların daha çox atamla bağlı buraxdığı iztirabları
yazdım. İndi isә şüurlu, yetkin hәyatda davam edәn ata-
oğul hekayәsinin tәsvirinә keçirәm. Deyә bilәrәm ki,
atamı, әslindә bu yaşdan tanımağa başladım. Molla
Gürani vә Sәrracxanabaşı mәhәllәlәri uzaq keçmişin
qaranlığında ara-sıra parıldayıb yox olan işıqlara bәnzәyir.
311
